به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، بانوی قزوینی که سرپرست خانوار نیز هست، از سال‌ها پیش در قزوین به سراغ کارآفرینی رفته و با تولید محصولات خانگی به‌ویژه شیرینی توانسته تعداد دیگری از بانوان را نیز مشغول به‌کار کند؛ این کارآفرین قزوینی اکنون با وجود تلاش اقتصادی که انجام می‌دهد، گلایه‌هایی نیز دارد و معتقد است اگر بازار مناسب و عادلانه و نیز مواد اولیه وجود داشته باشد، گلیم‌شان را از آب بیرون می‌کشند.

کارگاه تولید شیرینی خانگی با به‌کارگیری ۲۰ نیرو

بتول گل‌تراش یکی از بانوانی است که پس از جدایی از همسر خود و با دارا بودن یک فرزند، بیکار ننشسته و دست روی زانوان خود گذاشته و با راه‌اندازی یک کارگاه تولید شیرینی خانگی در شهر قزوین، نه تنها برای خود بلکه برای تعدادی از بانوان بی‌سرپرست یا بدسرپرست قزوینی نیز کارآفرینی کرده است.

گل‌تراش متولد ۱۳۳۹ و دارای مدرک فوق دیپلم است، در تهران متولد شده ولی به زادگاه پدری‌اش یعنی قزوین بازگشته و به مردمان این شهر خدمت می‌کند. وی می‌گوید: از ۱۵ سال پیش به‌صورت رسمی این کار را شروع کردم. از همان ابتدا نیتم کارآفرینی بود، اکنون نیز حدود ۷ سال است که به‌صورت قانونی مشغول به کار هستیم، یعنی هم جواز مشاغل خانگی به ما داده‌اند و هم توانسته‌ایم برای تولیدی‌مان از سازمان غذا و دارو برچسب مخصوص دریافت کنیم.

در کارگاه تولیدی خانم گل‌تراش که خانه‌ای چهار طبقه در قزوین است، بیست بانوی بی‌سرپرست و بدسرپرست مشغول فعالیت هستند. برخی بانوان مشغول به کار در این کارگاه نیز سرپرست خانوار نیستند ولی به‌دلیل مشکلات مالی به کار در این کارگاه روی آورده‌اند. گل‌تراش عنوان می‌کند: نزدیک عید نوروز اوج کار ماست، ما تا دو سال گذشته در غیر فصل کاری‌مان نیروهای زیادی را جذب می‌کردیم، زیرا آن زمان وضعیت اقتصادی جامعه سر و سامان داشت، اما اکنون از سال گذشته و به‌ویژه امسال ما نیروی کار کمتری را جذب کردیم و تنها دلیل این موضوع، شرایط نابه‌سامان اقتصادی جامعه است و این‌که هیچ نهادی از ما حمایت نمی‌کند، تنها جایی که با ما همکاری کرد صندوق کارآفرینی امید بود که دو بار تسهیلات در اختیار ما قرار دادند و ما توانستیم با وامی که از این صندوق دریافت کردیم چند دستگاه تهیه و نیز یک سردخانه احداث کنیم.

فروشگاه ویژهٔ محصولات کارآفرینان ایجاد شود

شیرینی‌هایی که در کارگاه این بانوی کارآفرین قزوینی تولید می‌شوند از نظر کیفیت در سطح استان رتبهٔ برتر را به‌خود اختصاص داده‌اند و حتی شیرینی‌های تولیدی این کارگاه در تهران نیز بازار دارند، اما وی معتقد است که به سختی دارند چرخ کارگاه را می‌چرخانند و حتی سال گذشته نه تنها سودی نکرده‌اند، بلکه حقوق کارگران را از حساب‌های شخصی‌شان داده‌اند. وی اظهار می‌کند: کار شایسته‌ای که صندوق کارآفرینی امید برای محصولات کارآفرینان انجام داد این بود که مدیرعامل این صندوق به کارگاه ما آمد و پس از بازرسی از آن‌جا و تأیید محصولات تولیدی، فروشگاه‌هایی راه‌اندازی کرده‌اند که قصد دارند محصولات کارآفرین‌ها را در این فروشگاه‌ها قرار داده و به مردم عرضه کنند، این یک راهکار خیلی عالی است که اگر ادامه پیدا کند مثمر ثمر خواهد بود. بنده بارها در مصاحبه‌های خود عنوان کرده‌ام که ما پول نمی‌خواهیم، فقط می‌خواهیم به‌این‌صورت از ما خرید شود تا بتوانیم برای این بانوانی که به ما پناه آورده‌اند کار تولید کنیم و نیروی بیشتری را جذب کنیم.

این بانوی کارآفرین معتقد است اگر تأمین مواد اولیه به درستی صورت بگیرد و در زمینهٔ بازار فروش نیز فرصت‌هایی ایجاد شود، خودشان گلیم‌شان را از آب بیرون می‌کشند.

سامانه‌ٔ مربوط به آرد جواب‌گو نیست

گل‌تراش معتقد است کاری که انجام می‌دهد کاری الهی و مبتنی بر برکت است و دستی از غیب این قافله را به‌جلو می‌راند، زیرا واقعاً دخل و خرج کارگاه با هم نمی‌خوانند و اگر این یک کار مادی صرف بود و مفهوم برکت در آن جاری نبود، همان سال‌های گذشته باید درب این کارگاه بسته می‌شد.

مشکلات اقتصادی، مشکل در تأمین مواد اولیهٔ یارانه‌ای و غیریارانه‌ای، عدم پاسخگویی مسؤولین و عدم همکاری برخی دستگاه‌ها کارآفرین نمونهٔ استان را بسیار آزرده‌خاطر کرده است، او می‌گوید: چندی پیش به ما گفتند برای تأمین آرد مورد نیاز خود از طریق سامانه ثبت‌نام کنیم، اما متأسفانه الان شاهد این هستیم که سامانه جواب نمی‌دهد، تورا به‌خدا این را به گوش مسؤولان برسانید، این‌ها را در رسانه‌ها اعلام کنید، ما دست‌مان نه تنها به مسؤولین بلکه به هیچ‌جا نمی‌رسد، در این میان دست‌مان خالی مانده است.

به یک پیمانکار زنگ می‌زنم و تقاضای آرد می‌کنم، می‌گوید هر چقدر بخواهی می‌دهم، ولی قیمت هر گونی ۱۳۰ هزار تومان است، این در حالی است که قیمت واقعی هر گونی آرد ۶۲ هزار تومان است، البته او هم تقصیری ندارد، چون یک نفر دیگر دارد آرد را برایش به صورت قاچاق می‌آورد. از طرف دیگر قیمت روغن ۱۷ کیلویی ۹۰ هزار و ۳۰۰ تومان است، روی حلب‌ها هم همین قیمت خورده، ولی برای من این‌جا با قیمت ۱۳۱ هزار تومان تمام می‌شود. دستم خالی مانده است، نمی‌توانم نخرم، چون نیاز دارم و به مشتری‌ها قول داده‌ام، فاکتور همهٔ این‌ها موجود است، تازه ما این‌ها را دعا هم می‌کنیم که خدا خیرتان بدهد که مواد اولیه را به ما می‌رسانید و دست ما را لای پوست گردو نمی‌گذارید.

مشکل این است که بنده دو ماه پیش مشتری‌ها را اسم‌نویسی کرده‌ام که با آرد کیسه‌ای ۶۲ هزار تومان و شکر کیلویی ۲۵۰۰ تومان شیرینی به دست آن‌ها برسانم، اما امروز شکر مافیایی شده، چند روز پیش شکر را کیلویی ۴ هزار و ۴۰۰ تومان خریداری کردم، آرد هم مافیا و قاچاق بازی شده که کیسه‌ای ۱۳۰ هزار تومان باید برایش پول بدهیم، من این وسط مانده‌ام چه کنم، من آدمی نیستم که زیر امضایم بزنم، ولی زیر فشار هزینه‌ها مانده‌ام چه کنم.

اولویت برای من پرداخت حقوق کارگران است

پرسشی که در این‌جا باید از مسؤولین مربوطه کرد، این است که آیا رواست این کارگران که تمام طول سال چشم‌انتظار بازار شب عید بوده‌اند این‌گونه تحت فشار قرار گیرند؟ تنظیم بازار و تأمین مواد اولیه با قیمت مناسب برای کارگاه‌های تولیدی خرد و کوچک و بنگاه‌های زودبازده، هم به نفع بازار کار و هم به نفع عموم مردم است. بانوی کارآفرین قزوینی می‌گوید: من تصمیم داشتم شب عید به این بانوان زحمتکش حقوق و پاداش خوبی بدهم، ولی با این وضعیت مگر می‌شود؟ البته با تمام این اوصاف باز هم اولویت برای من پرداخت حقوق کارگران است، همیشه وقتی پای دفتر حساب و کتاب می‌نشینم اول می‌گویم حقوق کارگران را کنار بگذارم، بعد سراغ هزینه‌های خودم و قسط و قرض‌هایی که به‌خاطر این مجموعه دارم بروم.

کارهای جانبی در فصول دیگر سال

در این کارگاه علاوه بر تولید شیرینی‌های خانگی که رونق آن شب‌های نوروز است، در فصول دیگر سال نیز کارهای جالبی انجام می‌شود. پخت رب گوجه‌فرنگی، پاک کردن انواع سبزیجات، درست کردن ترشی‌جات و کارهایی از این قبیل در کارگاه خانم گل‌تراش رونق دارد. وی تصریح می‌کند: نمی‌شود چهار طبقه ساختمان را فقط مختص کارگاه شیرینی‌پزی برای شب عید قرار داد، چون این نیروها فقط شب عید خرجی نمی‌خواهند و در طول سال نیز نیاز مالی دارند، بنابراین من در فصول دیگر سال سبزی می‌خرم تا پاک کنند، یا گوجه‌فرنگی می‌خرم که رب درست کنند، الحق و الانصاف همهٔ تولیدات‌مان هم عالی هستند و مشتری‌هایمان فقط حول محور کیفیت و بهداشت می‌چرخند، کیفیت برای ما حرف اول را می‌زند.

این بانوی برجستهٔ کارآفرین معتقد است علاوه‌بر همکاری صندوق کارآفرینی امید با آن‌ها، ادارهٔ دارایی نیز با آن‌ها همکاری می‌کند و علاوه بر تخفیف مالیاتی، ارزش‌افزوده از آنان دریافت نمی‌کند. وی می‌گوید: البته در کنار همهٔ این‌ها، همیشه مالیات‌مان را تا ریال آخر پرداخت کرده‌ایم و حتی گاهی جریمه نیز شده‌ایم که آن‌را هم پرداخته‌ایم.

من تاکنون یارانه دریافت نکرده‌ام

نکتهٔ جالب توجه این‌که خانم گل‌تراش از زمان پرداخت یارانه‌های نقدی توسط دولت، هیچ‌وقت یارانه‌ای دریافت نکرده است و اعتقادی به این بحث ندارد. وی با همکاری یکی از اقوام پدری خود این کارگاه را در استان قزوین راه‌اندازی کرده و تاکنون اداره نموده است. این بانوی کارآفرین از وضعیت اقتصادی جامعه بسیار گله‌مند است و می‌گوید: واقعاً وضع نابه‌سامانی است، ما اکنون برای مواد اولیهٔ پخت شیرینی در مضیقه هستیم، تخم‌مرغ، آرد، شکر و روغن بسیار گران شده است، به‌ویژه این‌که جایی هم وجود ندارد که ما برویم بگوئیم کارآفرین هستیم تا این‌ها را برای ما به نرخ دولتی حساب کنند.

کارآفرینان و تولیدکنندگان چشم‌به‌راه حمایت‌های دولت هستند

به گزارش خبرگزاری فارس، مسؤولان و دست‌اندرکاران مربوطه اگر به فکر رفع موانع موجود نباشند مشخص نیست چه بر سر کارآفرینان، سرمایه‌گذاران و تولیدکنندگان داخلی خواهد آمد. چرخ‌های اقتصادی جامعه به یک روغن‌کاری اساسی نیاز دارند و آن حمایت همه جانبه‌ از تولیدکنندگان و کارآفرینان به‌ویژه کارگاه‌های تولیدی خرد و بنگاه‌های زودبازده است که ظرفیت بیشتری برای ایجاد اشتغال و به حرکت درآوردن چرخ‌های اقتصادی بخش خصوصی دارند.

گزارش از معصومه امینی، خبرنگار فارس

پایان پیام/