به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، برای زیارت امام حسین (ع) در مناسبت‌های مختلف، فضیلت‌های بسیاری مذکور هست که یکی از زیارت‌های مورد اهتمام در روایات، زیارت امام حسین (ع) در روز اربعین هست. امام حسن عسکری (ع) یکی از پنج نشانه مؤمن را زیارت اربعین می‌دانند و می‌فرمایند: […]

  به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، برای زیارت امام حسین (ع) در مناسبت‌های مختلف، فضیلت‌های بسیاری مذکور هست که یکی از زیارت‌های مورد اهتمام در روایات، زیارت امام حسین (ع) در روز اربعین هست. امام حسن عسکری (ع) یکی از پنج نشانه مؤمن را زیارت اربعین می‌دانند و می‌فرمایند: مؤمن پنج علامت دارد: خواندن ۵۱ رکعت نماز در شبانه‌روز (نماز‌های واجب و نافله)، زیارت اربعین، به دست کردن انگشتری دردست راست، به خاک ساییدن پیشانی (سجده رفتن بر خاک)، و بلند خواندن بسم الله الرحمن الرحیم در نماز.

اما خود امامن معصومین (ع) که سفارش بسیاری بر زیارت حضرت سیدالشهداء (ع) داشتند، آدابی برای این زیارت بر شمرده‌اند و در بعضی مورد ها به شیعیان نهیب زده و زیارت نکردن را از زیارت با عدم رعایت بعضی آداب خوب تر دانسته‌اند.

امام حسین (ع) را محزون و ژولیده زیارت کنید

از حضرت امام صادق بر علیه السلام نقل شده، چون می‌خواهی به زیارت امام حسین علیه‌السلام بروی، آن حضرت را محزون و غمناک و ژولیده و غبارآلود و گرسنه و تشنه زیارت کن که آن جناب با این احوال شهید گردید و حاجات خود را بخواه و از کربلا بازگرد، و آن را میهن خود قرار مده. بدین مفهوم که بعد از زیارت از کربلا خارج شوید. در روایت دیگری فرمودند که زیادتر از سه روز در کربلا نمانید.

هیئت ظاهرى زیارت کننده، باید متناسب حضور بر سرِ مزار شهدا باشد؛ بنابراین ادب حضور، ایجاب مى‌کند که نه فقط زیارت کننده، خود را زینت نکند؛ لکن سفارش شده با چهره‌اى ژولیده و غمبار، وارد حرم شریف امام حسین علیه‌السلام گردد. عطر نزدن و سرمه نکشیدن و آرایش نکردن من جمله توصیه‌های این عزیمت زیارتی هست «وَلاتَدَّهِنْ وَ لاتَکتَحِل حتّی تَأتِیَ الفُرات». در روایت ابو حمزه ثمالى (ره)، از امام صادق بر علیه السلام باب زیارت حضرت امام حسین بر علیه السلام نقل شده:، چون به نینوا رسیدى بارهاى خود را در آنجا بگذار، و به چشم سرمه نکش، و تا وقتی که در آنجا اقامت دارى گوشت مخور.

با عدم رعایت این آداب، اگر به زیارت امام حسین (ع) نروید خوب تر هست!

زیارت کننده در عزیمت زیارت آن حضرت نباید توشه خود را از غذاهاى لذیذ مثل بریانى و حلواجات قرار دهد، لکن برای خوراکش نان با شیر یا ماست تهیه کند.

از امام صادق بر علیه السّلام روایت شده که فرمود: شنیدم جماعتى به زیارت امام حسین بر علیه السلام می‌روند، و با خود سفره‌هایى برمى‌دارند که در آن‌ها بزغاله‌هاى بریان و حلواجات هست! اگر به زیارت قبر پدران یا دوستان خود بروند مطمئنا این خوراکی‌ها را با خود برنمی‌دارند.

در حدیث معتبر دیگرى نقل شده هست که امام صادق بر علیه السلام به مفضل بن عمر فرمود: زیارت کنید امام حسین بر علیه السلام را خوب تر از آن هست که زیارت نکنید، و زیارت نکنید خوب تر از آن هست که زیارت کنید، مفضل ارائه داشت: پشتم را شکستى! فرمود: واللّه اگر به زیارت قبر پدران خود بروید، اندوهگین و غمناک می‌روید، و به زیارت آن حضرت که می‌روید سفره‌ها با خود برمی‌دارید، درحالیکه باید ژولیده و گردآلود بروید.

ما در جشن عروسی نیستیم

شیخ کلینى مالک کتاب شریف کافی روایت کرده هست که بعد از شهادت حضرت سید الشهدا بر علیه السلام همسر کلبیّه آن حضرت اقامه عزا نمود، گریست و سایر زن‌ها و خدمت‌کاران گریستند، تا حدى که اشک‌هاى آن‌ها خشک گردید، از جایى براى آن مخدّره «جونى» هدیه فرستادند، که معنى آن را مرغ قطا گفته‌اند، این هدیه براى این بود که از خوردن آن در گریستن بر امام حسین بر علیه السّلام قوت دریافت کنند، چون آن بانوى محترمه آن را دید سؤال کرد چیست؟ اظهار کردند: هدیه‌اى هست که فلانى براى شما فرستاده، تا در ماتم امام حسین بر علیه السلام به آن استعانت بجویید، فرمود: «ما که در جشن عروسى نیستیم، ما را چه به این خوراک؟» پس فرمان داد تا آن را از خانه بیرون بردند.

تواضع و فروتنی در مقابل زوار

از دیگر مسائلى که در عزیمت زیارت امام حسین (ع) مستحب هست، تواضع و فروتنى و خشوع و راه رفتن مشابه بنده ذلیل هست، پس کسانى که در راه زیارت آن حضرت، بر این مرکب سوار مى‌شوند، باید خیلى متوجه خود باشند، که بر سایر زوار و بندگان خدا، که به سختى و مشقت به کربلا می‌روند، بزرگى نکنند و تکبر نورزند و آنها را زه چشم حقارت نبینند.

شیخ کلینى (ره) به سند معتبر از ابو هارون روایت کرده: من در خدمت امام صادق (ع) بودم، به جمعیتى که نزد وی بودند فرمود: شما را چه شده که به ما استخفاف می‌نمایید؟ از میان آن‌ها مردى از اهل خراسان برخاست و اظهار کرد: پناه می‌بریم به خدا از این که ما به شما یا به چیزی از امر شما استخفاف کنیم و آن را کوچک شماریم، فرمود: آرى تو خودت یکى از آنانى هستى، که سبک شمردى و خوار کردى مرا! آن مرد اظهار کرد: به خدا پناه می‌برم که من شما را خوار کرده باشم.

فرمود: واى بر تو، وقتى که نزدیک به جحفه بودیم، آیا نشنیدى که فلان کس به تو اظهار کرد: مرا به اندازه یک میل راه سوار کن، به خدا سوگند من از پیمودن راه خسته شدم، به خدا قسم تو سر به سوى او بلند نکردى، و وی را سبک شمردى، و هرکه مؤمنى را خوا رکند ما را خوار کرده، و حرمت ما را تباه کرده هست!

رعایت سکوت

در حدیثى از امام صادق (ع)، سفارش شده که هنگام زیارت سیدالشهدا (ع)، زیارت کننده براى تأسّى به فرشتگان حاضر در حرم مطهر آن امام بر علیه السلام، شایسته هست که سکوت را مراعات کند و جز خیر و نیکى، بر زبان جارى نسازد. علی الظاهر مقصود از «خیر» در اینجا، خواندن زیارت نامه و نماز و دعا و ذکر و مثل آن هست. زنده یاد آیت‌الله بهجت می‌فرمودند: خدا می‌داند در این حرم‌ها چه ملائکه‌ای و چه اولیایی به طواف مشغول‌اند.

اذن ورود خواستن

حرم امام معصوم (ع)، در واقعیت، خانه خاندان پیامبر خدا (ص) و یکى از خانه‌هاى پیامبر (ص) شمرده مى‌شود. به همین سبب، وارد شدن به آن، بدون اذن، شایسته نیست. زنده یاد آیت‌الله بهجت می‌فرمودند: «از اهمّ آداب زیارت این هست که بدانیم بین حیات معصومین (ع) و مماتشان هیچ تفاوتی وجود ندارد؛ یعنی الان هم امام حیّ هست و حرفت را می‌شنود.» نکته جالب توجه، این که درمورد اثرگذاری خواندن اذن دخول، از امام صادق بر علیه السلام روایت شده که فرمود:

نکته جالب توجه، این که درمورد اثرگذاری خواندن اذن دخول، از امام صادق بر علیه السلام روایت شده که فرمود:فَإِن خَشَعَ قَلبُکَ وَ دَمِعَت عَینُکَ، فَهُوَ عَلامَهُ الإِذنِ؛ فَادخُل.

داشتن حالت خشوع و تضرّع هنگام ورود به کربلاى حضرت حسین بر علیه السلام، نشانه پذیرش امام و اذن اوست. اگر چنین حالى به زیارت کننده دست داد، خوشا به حالش! در غیر این صورت، شایسته هست که به حال اضطرار، قدرى توقّف کند، ان‌شاءالله که مشمول عنایت‌هاى آن حضرت بشود.

نماز خواندن در حرم امام حسین (ع)

نماز واجب و مستحبّ را نزد قبر امام حسین بر علیه السّلام بخواند، زیرا نماز نزد آن حضرت مورد قبول هست.
سیّد ابن طاووس فرموده: تمام قد بکوش که نماز واجب و مستحب در حایر شریف از تو مرگ نشود، همانا روایت شده: نماز واجب نزد آن حضرت برابر هست با حج و نماز مستحب مساوى هست با عمره.

ابن قولویه از امام باقر بر علیه السلام روایت کرده که به شخصى فرمود: اى فلان تو را چه مانع هست، که هرگاه حاجتى برایت روى دهد، نزد قبر حسین صلوات اللّه بر علیه بروى، و چهار رکعت نماز نزد او بخوانى، آنگاه حاجت خود را از خدا بخواهى به درستى که نماز واجب نزد آن حضرت برابر با حج، و نماز مستحب مساوى با عمره هست.

شخصی از زنده یاد آیت‌الله بهجت پرسیده بود: «آقا، برای چه این‌قدر در حرم وقت می‌گذارید؟» فرموده بود: «فلان آقا [آیت‌الله سید حسین قمی]زیارتش در حرم حضرت سیدالشهدا (ع) چهار ساعت طول می‌کشید. به چه سبب بیرون بیایم؟»

به چه سبب بیرون بیایم؟»زائر امام حسین (ع) در رعایت این آداب باید دقت بسیاری داشت، اما اگر کسی از روی ناآشنایی و عدم آگاهی این آداب را رعایت نکرد، نباید وی را سرزنش کرد، چون که زیارت کننده حضرت اباعبدالله الحسین (ع) از احترام ویژه‌ای بهره مند هست. خوب ترین شیوه برای تعلیم آداب زیارت به دیگران، تعلیم عملی هست. حضرت امام صادق (ع) می‌فرماید: کونوا دُعاهً لِلنّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم، لِیَرَوا مِنکُمُ الوَرَعَ وَالاِجتِهادَ وَالصَّلاهَ وَالخَیرَ، فَإِنَّ ذلِکَ داعِیَهٌ.

پی‌نوشت‌ها:

۱-

۲-
۳-
۴-