""نمی توانم به پرسنلم بگویم چون مواد اولیه نداریم فعلا به خانه هایتان بروید !  " این جملات قسمتی از گفتگوی تفصیلی خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم با میرمحمدتقی دانایی هوشیار مدیرعامل شرکت حجاب شهرکرد به‌عنوان تنها تولیدکننده چادر مشکی کشور است.

این تولیدکننده در اوائل این اظهار کرد وگو به بی مهری هایی که به صنعت نساجی در طول چند دهه گذشته شده اشاره نمود و با گلایه از اینکه ما پشتیبانی می خواهیم نه صدقه خواستار پشتیبانی زیادتر دولت از این صنعت گردید. چراکه به باور دانایی هوشیار صنعت نساجی استارت توسعه صنعتی در زیادی از کشورهای توسعه یافته بوده است و ما هم باید به این صنعت زیادتر از گذشته بها دهیم.

وی با اعلام اینکه هر زمان که صحبت به پشتیبانی از صنعت نساجی می رسد ، همه می اندیشند ما وام ، اِستمهال یا اکتساب یک امتیاز می خواهیم  در حالی که اصلاً اینچنین نیست ، همه چیز پول نیست به گفته سرشناس قصد نداریم کسی دست ما را بگیرد، پایمان را رها کنند و منحصرا از صنعت نساجی پشتیبانی حقیقی کنند می گوید: بی مهری ها به صنعت نساجی عاملی شده تا نگاهِ مردم به آن نگاهِ دلسوزانه و همراه با نگرانی باشد. به عنوان نمونه با بانک که حرف می زنیم میگوید مگر می گردد با صنعت نساجی کار کرد؟! این سرمایه گذاری پاسخ میدهد؟ !!

بخش اول اظهار کرد وگوی خبرنگار تسنیم را با این تولید کننده چادر مشکی را در ادامه این مطلب مطالعه می کنید:

تسنیم: در حال حاضر زیادی از واحدهای نساجی کشور با کمتر از ۵۰ درصد ظرفیت مشغول فعالیت می باشند و روزانه هم بر ظرفیت مشکلات آنان اضافه می شود شما علل وضعیت فعلی واحدهای نساجی را چه عواملی می دانید کم کاری از کدام بخش است دولت یا واحدهای تولیدی؟

به عنوان نمونه با بانک که حرف می زنیم میگوید مگر می گردد با صنعت نساجی کار کرد؟! این سرمایه گذاری پاسخ میدهد؟ !!قبل از هر سخنی باید عارض شوم که به طور کلی در کشورهای پیشرفتۀ دنیا استارتِ پیشرفت با صنعت نساجی زده شده حتی تمام انقلابهای صنعتی در کشورها هم با صنعت نساجی شروع شده است و نقش پر اهمیت صنعت نساجی در کشورهای در حال توسعه یا توسعه یافتۀ بسیار پررنگ است، اما در کمال تأسف در کشورهایی مثل ایران که به نفت و مراجع طبیعی خود منسوب هستند توجه موثری  به این صنعت نمی شود.  بسیاری از کشورها ، مثل ترکیه که زمانی چیزی برای ارائه در بازار نداشتند با تقویت صنعت نساجی به رده خوبی در این بخش رسیده اند. علاوه بر این دلایل تاریخی بسیاری هم وجود دارد که نشان می دهد زیادی از کشورها با همین صنعت به پیشرفت مناسبی دست پیدا نموده اند.

*بی مهری چند دهه گذشته به صنعت نساجی 

صنعت نساجی به عنوان صنعتی اشتغال زا  باعث رشد عمومیِ اقتصاد و اشتغال پایدار می گردد، حتی موجب بهبود معیشت عموم مردم نیز بوده است ولی متاسفانه در طول چند دهه گذشته به این صنعت بی مهری زیادی گردید وعلیرغم تمام این بی مهری ها و اذیت های شدید،این صنعت هنوز پابرجا باقی مانده است.

شما به هر سبب زیارتی یا ماموریتی که از کشور خارج می شوید ، در بازگشت با خودتان چه چیزی می آورید؟ مسلماً پوشاک ومنسوجات . سالانه حجمِ عظیمی از منسوجات به این ترتیب وارد کشور می گردد و کسی پاسخگوی آن نبوده و حتی آن را محاسبه نمی کند. همچنین از روشهای رسمی و غیررسمی، آزاد و قاچاق با شکلهای متفاوت انواع منسوجات وارد کشور می شودو علی رغم این همه دشواری صنعت نساجی کشور هنوز پا برجاست.

*چرا کسی صنعت نساجی را در مقابل قاچاق پشتیبانی نمی کند؟

سؤال اینجاست به چه سبب وقتی در صنعت خودرو برندهای متفاوت چینی و کره ای به شیوه های متمایز وارد بازار می گردند داد خودروسازان و صنعت های منسوب به آسمان می رود ولی به چه سبب کسی از صنعت نساجی که این همه حریف پرحجم بیگانه دارد پشتیبانی نمی کند؟! اگر امروز به وضعیت صنعت های کشور ببینید به این نتیجه می رسید که به هیچ صنعتی به اندازه نساجی و پوشاک جفا نشده است.

سرپا بودن این صنعت علی رغم این همه مشکلات نشان می دهد صنعت نساجی صنعتی استخواندار، پرقدرت و قابل اعتمادی است. درست است که حاشیۀ نفع آن نسبت به زیادی از صنعت های خیلی پایین است اما به همان نسبت هم سرمایه گذاری کمتری را میخواهد و به همان نسبت سهولتِ دسترسی به آن بسیاربیشتر است.

*بانک می گوید مگر می گردد با صنعت نساجی کار کرد!

بی مهری ها به صنعت نساجی عاملی شده تا نگاهِ مردم به آن نگاهِ دلسوزانه و همراه با نگرانی باشد. به عنوان نمونه با بانک که حرف می زنیم میگوید مگر می گردد با صنعت نساجی کار کرد؟! این سرمایه گذاری پاسخ میدهد؟ !!

به عنوان نمونه با بانک که حرف می زنیم میگوید مگر می گردد با صنعت نساجی کار کرد؟! این سرمایه گذاری پاسخ میدهد؟ !!چون ۱۰ کارخانۀ قدیمی بازسازی ، نوسازی و احیاء نشدند و سر انجام نابود شدند فضایی برای مشکل دار بودن صنعت نساجی به وجود آمده است .صحیح است که ما مشکل داریم ولی مگر مابقی صنعت های مشکل ندارند ! و این  موضع ربطی به توانمندی و پتانسیل بالای این صنعت ندارد.

*صنعت پشتیبانی قصد دارد نه صدقه 

تسنیم: بعضی از صنعت های کشور از پشتیبانی های دولتی برخوردارند اما صنعت نساجی نتوانسته دولت را با خود همراه کند، آیا واقعا دولت عزمی برای پشتیبانی از این صنعت ندارد؟

اگر واقع بین باشیم شاهد هستیم که صنایعی که توسط دولتها پشتیبانی شده اند همگی با رانت حمایتی پابرجا می باشند و دلیل بقای آنان ، ذات عملکردی خودشان نیست . صنعت پشتیبانی قصد دارد اما صدقه نه. هر زمان که صحبت به پشتیبانی از صنعت نساجی می رسد ، همه می اندیشند ما وام ، اِستمهال یا اکتساب یک امتیاز می خواهیم  در حالی که اصلاً اینچنین نیست ، همه چیز پول نیست به گفته سرشناس قصد نداریم کسی دست ما را بگیرد، پایمان را رها کنند و منحصرا از صنعت نساجی پشتیبانی حقیقی کنند همین برای ما کافی است . اگر می خواهید کشور توسعه پیدا نماید باید پشتیبانی کنید. وقتی شاهد هستیم زیادی از ارکانِ سامانه با این صنعت رقابت می کند، دیگر اسمش پشتیبانی نیست!

واردکننده ها چه کسانی می باشند؟ اجناس از کجا وارد می گردد؟ موبایل یک وسیلۀ کوچکی است که پنج دستگاه  از آنان در جیب جا می گردد اما یک عدل پارچه در جیب چه کسی جای میشود؟ ردیابی موبایل آسانتر است یا یک عدل پارچه؟

*قاچاق برها در مقابل کیلویی ۲ هزار تومان جنس را هر کجای تهران تحویل می دهند

وقتی شاهد هستیم زیادی از ارکانِ سامانه با این صنعت رقابت می کند، دیگر اسمش پشتیبانی نیست!مبادی ورود کالا مسلم است از آسمان که نمی آورند، کالای نساجی کالای گران قیمتی است و ظرفیت و وزن دارد قاچاق نخ و پارچه ساده نیست اما در کمال تأسف دیده می گردد که قاچاق برها در مقابل کیلویی به طور مثال دو هزار تومان اجناس را در هر جای ایران که بخواهید به شما تحویل می دهند و حرفی از تعرفه گمرکی و هزینه های ترخیص و فلان و فلان نیست. نکته قابل اهمیت اینجاست که تولیدکننده داخلی وادار است زیادی از مواداولیه خود که در کشورتولید نمی توان را بصورت رسمی  وارد کند و توان ندارد آنان را به کولبران بسپارد. تولیدکننده که توان ندارد مواد اولیه را از قاچاقچی بخرد ولی از سوی دیگر محصول پایانی به راحتی از مبادی متفاوت به طور قاچاق وارد میشود در این شرایط تکلیف تولیدکننده داخلی چیست؟!

*درد بزرگ نداشتن برنامه منسجم در صنعت نساجی است/ آمار اشتغال کاذب می دهند

تولیدکننده که توان ندارد مواد اولیه را از قاچاقچی بخرد ولی از سوی دیگر محصول پایانی به راحتی از مبادی متفاوت به طور قاچاق وارد میشود در این شرایط تکلیف تولیدکننده داخلی چیست؟!در کمال تأسف در صنعت نساجی برنامه منسجمی نداشته ایم که درد بسیار بزرگیست . امروز هر نوع موافقتی برای فعالیت بخواهید توان دارید به راختی اخذ کنیدتا تنها آمار اشتغال بالا برود ، همین موافقت نامه ها آمارصدور پروانه بهره برداری، سرمایه گذاری و اشتغال کاذب را افزایش می دهد و سر انجام اعلام می گردد که به طور مثال ۵ هزار شغل ایجاد شده !در حالی که اگر ۵ هزار شغل ایجاد شده ۶ هزار شغل از صنعت حذف شده است.

اگردولت قصد دارد حمایتی از تولیدکنندگان کشور کند باید تعرفه مواد اولیه را کاهش دهد. دولت ما هم  می تواند مثل دولت چین یک خرید سنگین و بزرگ مواد اولیه را با نرخ مناسب انجام داده و آن را به راحتی و به آسانی در اختیار کارخانه ها قرار دهد. اگر تولید کننده مواد اولیه کیفی مورد احتیاج خود را از یک مرکز مشخص و با قیمتی عادلانه خریداری کند ، دلیلی برای جا ماندن از تولید ندارد.

*نمی توانم به پرسنلم بگویم چون مواد اولیه نداریم فعلا به خانه هایتان بروید !

در حال حاضر زیادتر کارخانجات با ظرفیت های زیر ۵۰ درصد مشغول فعالیت می باشند که این مبحث برای همه بد است، امروز نرخ تمام شده بشدت افزایش پیدا کرده و تولیدکنندگان حتی قادر به تأمین مالی پرسنل خود نیستند. من توان ندارم امروز به پرسنلم بگویم چون مواد اولیه نداریم فعلا به خانه هایتان بروید ! این نیروها کسانی نیستند که بتوانم آنان را از داخل خیابان جمع کنم، برای تعلیم آنان هزینه شده تا بتوانند با ماشین ادوات کار کنند. من توان ندارم به راحتی هر کسی را پشت ماشین ادوات بگذارم.

*شگردهای قاچاقچیان پارچه 

تسنیم: در این چند سال موخر دولت شعارهای مختلفی برای جلوگیری از قاچاق مطرح نموده اما عملا اتفاق خاصی در بازار نیفتاده است!

البته باید این نکته را بگویم که قاچاق در بخش نساجی و پوشاک به سه روش انجام می شود. یک نوع قاچاق و واردات غیر مجاز پوشاک و پارچه به طور کیلویی است. یکسری قاچاق هم اسمشان قاچاق نیست ولی به شکلی قاچاق محسوب می گردد به این صورت که کالا را با یکسری سندسازی و تقلب وارد بازار می کنند و وقتی هم وارد بازار گردید دیگر استعداد ردیابی ندارد.در مواردی هم کالا به طور رسمی وارد می گردد اما واقعا قاچاق است !! به عنوان نمونه من یک جایی رفتم تا برای محصول پارچه چادر مشکی تولیدیمان بازاریابی کنم ، می گفتند یک خیر بیگانه تصمیم داشت به ما کمک کند و به این قصد پنج  میلیون متر پارچه چادری مشکی به عنوان هدیه به ما دادند!!!! برای من جای سؤال بود آن آقایی که میخواست هدیه بدهد نمیتوانست۵ میلیون دلار بدهد؟! به چه سبب باید ۵ میلیون متر پارچه می داد؟ این واقعا قاچاق است چون آن موسسه که اصلا اقتصادی هم نبود، هزینه ای بابت آن پرداخت نکرده بود و ۵ میلیون متر از قسمت بازار را هم حذف کرده بود!  این اتفاق اسمش قاچاق است اما شکلش فرق دارد. از این رخدادهای در صنعت نساجی فراوان رخ میدهد و هیچ عزمی برای جلوگیری از این مباحث نیست.

*چرا کارخانجات چادرمشکی کشور پا نگرفتند؟

تسنیم: با توجه به ظرفیت فراوان قاچاق در حال حاضر چند تولیدکنندۀ چادر مشکی در کشور فعالیت می کنند؟

در سنوات گذشته چند شرکت برای تولید چادر مشکی بازنمایی شدند اما مشکلات مکرر مانع فعالیت آنان گردید. به عنوان نمونه شرکت کرپناز کرمانشاه چندین سال پیش به همین مقصود بازنمایی گردید ولی متاسفانه به عللی هیچگاه نتوانست وارد عرصۀ ارائه چادر مشکی مرغوب گردد. البته از همان ابتدا برای تولید پارچه چادری کیفی طراحی شده بود ولی  عملاً فرآورده ها دیگری را تولید کرد. شرکت نای زرین خوانسار نیز برای چادر مشکی طراحی گردید که متاسفانه این شرکت هم نتوانست پا بگیرد. شرکت نساجی حجاب هم سال ۶۸ برای تولید چادر مشکی ایجاد گردید اما در آن مقطع به علل مختلفی ماشین ادوات آن تهیه نشد و امکان تولید پیدا نکرد ولی سر انجام با اعمال یکسری اصلاحات و تحولات در ماشین ادوات ، در مقطعی هشتصد هزار متر پارچه مشکی در سال تولید کرد.

تسنیم: در آن مقطع احتیاج بازار زیادتر از محل واردات تامین می گردید؟

شرکت یزدبافت اخیراً عنوان می کند که در حال تولید پارچه چادر مشکی است، شرکت ایران مرینوس و پشم بافی قاره آسیا با استفاده از تکنیک هایی روی رنگِ پارچۀ چادر مشکی خیلی کار کردند ولی هیچگاه این فرآورده ها صنعتی و تجاری نشدند و در حد مقادیر کم باقی ماندند. در حال حاضر نساجی حجاب شهر کرد تنها تولیدکنندۀ چادر مشکیِ رسمی در ایران است که با ظرفیت ۱۰ میلیون مترِ طول، حدود دو سال است که کار خود را شروع نموده است. البته هنوز به ظرفیت کامل نرسیده و هر سال ظرفیت خود را افزایش خواهد داد.

* آمار عجیب و غریب واردات چادر مشکی به کشور

بگذارید برای تنویر زیادتر  چند عدد عارض شوم : طبق اطلاعاتِ گمرک ایران که توسط انجمن صنعت های نساجی ایران هم تکثیر شده میزان واردات پارچۀ چادر مشکی در سال ۹۴ از نظر وزنی ۱۴ هزار و ۳۵۰ تن بوده است، جالب اینجاست در سال ۹۵ که خط تولید چادر مشکیِ شرکت نساجی حجاب رسماً توسط معاون اول محترم رئیس جمهوری و وزیر محترم صنعت و معدن و تجارت بازنمایی گردید، میزان واردات چادر مشکی از نظر وزنی از این مقدار به ۱۸ هزار و ۲۶۷ تن رسید به عبارتی ما در سال ۹۵ شاهد رشد وزنی ۲۷ درصدی واردات چادر مشکی بودیم.و این در حالی بود که  ارزش کالای وارداتی هم از ۷۱ میلیون و ۶۶۲ هزار دلار به ۱۲۴ میلیون و ۲۸۰هزار دلار رسیدیعنی در این بخش هم رشد ۷۳ درصد رشد داشته ایم. مگر چه رخدادی در کشوررخداده  که این رقم ها اینچنین افزایش پیدا نموده است؟! مگر در سال ۹۵ مردم ایران ۳۰ درصد افزایش یافته اند؟ مطابق آمار، کمترین میزان واردات چادر مشکی طی ۱۰ سال گذشته ۴۵ میلیون متر و بیشترین میزان ۹۰میلیون متر بوده است. البته این اعداد برای واردات رسمی است و هنوز آمار واردات غیر رسمی معلوم نیست و طبیعتا هیچگاه معلوم نخواهد گردید.

طبق آمار ارزانترین پارچه ای که وارد کشور شده ۲/۱ دلار و گرانترین پارچه ۵/۹ دلار نرخ داشته است. متوسط واردات چادر مشکی هم ۲/۳ دلار بوده است. این آمار را با نرخ چادرهایی که در بازار به فروش می رسد قیاس کنید به خوبی دیده می گردد که واسطه ها چادرها را با سودهای  بسیار بالا به فروش می رسانندو اگر می شنوید که مافیایی برای چادرمشکی وجود دارد ، متاثر از این تفاوت فاحش قیمتهاست.

*سود های هنگفت فروشندگان در چادر مشکلی/ به چه سبب کسی تمایل به فروش چادر ایرانی ندارد

یکی از علل اینکه خیلی از فروشندگان اعلام نمی کنند که پارچه ایرانی را ارائه می کنند  همین مبحث است. وقتی یک کالای وارداتی در فروشگاه به فروش رسیده می گردد کسی از آنان برگ سبز گمرکی و نرخ تمام شده کالا را نمی خواهد و اصلا کسی توان ندارد ردیابی کند که این پارچه را  چند خریده و با چه میزان نفع به خریداران می دهد. اما اگرفروشنده بخواهد پارچه من را به فروش برساند وضعیت فرق خواهد کرد زیرا من یک شرکت رسمی هستم  و فاکتور صادر میکنم و طبق آن مالیات بر اعتبار افزوده پرداخت می نمایم  و دارایی هم مرا و هم خریدارم را ردیابی می کند. در این شرایط مسلم است که نفع فروشنده در کالای وارداتی و کالای داخلی چه طور است. هیچ مرجع تصمیم گیرنده ای در نرخ پارچه وارداتی وجود ندارد در نتیجه فروشنده به چه سبب پارچه مرا به فروش برساند؟ پارچه وارداتی را می فروشد که هیچ کس نداند او چقدر نفع میبرد! سبب اینکه این همه سال تولید پارچه چادر مشکی نتوانسته جان بگیرد همین واردات است.

تسنیم: احتیاج بازار داخلی به چادر مشکی بسیار بالاست و تولیدکننده می توانست از این بازار بکر استفاده نمود و جنس با کیفیت راهی بازار کند اما به استناد صحبت های شما چند کارخانه به حوزه چادر مشکی وارد شدند اما موفق نبودند. به طور کلی واردات مانع فعالیت آنان بوده یا مورد ها دیگری هم در این ارتباط دخیل می باشند.

علل عدم موفقی کارخانجات چادر مشکی در کشور را باید ۳ عامل با اهمیت دانست. نخستین مشکل نداشتنِ دانش فنیِ تولید پارچه چادر مشکی است. این نوع پارچه محصولی نیست که به راحتی و با تجربه عادی بتوان آن را تولید کرد. زیرا فرآیندها و ماشین ادوات و مواد مصرفی خاصی دارد. برای نخستین باردر ایران در خرداد ماه سال ۹۶ نرمال پارچه چادر مشکی تدوین و  ابلاغ گردید و قبل از این استانداردی برای این پارچه وجود نداشت. همین مبحث نشان می دهد که تولید پارچه چادرمشکی به دانش فنی خاص خود نیازمند است. البته این را هم باید اضافه کنم که در زیادی مورد ها صنعتگران و پژوهشگران ما توانسته اند به تولیداتی دست یابند که واقعا از فرآورده ها مرغوب جهانی چیزی کم ندارد و این مطلب نشان دهنده آن است که عزمی برای این تولید استوار نبوده است.

بحث دوم داشتن ماشین ادوات متناسب است. زیادی از کارخانجات وقتی به حوزه پارچه چادر مشکی ورود پیدا نمودند که ماشین ادوات آنان متناسبِ خط تولید این پارچه ها نبود.

  بحث سوم استعداد رقابت کیفی و قیمتی با فرآورده ها وارداتی است، آماری که برای شما عرض کردم  خیلی بدیهی نشان می دهد که وقتی بناست یک شرکت برای ده میلیون متر گام بردارد یعنی برای یک هفتم استفاده متوسط کشور گام برداشته اما میزان واردات به چه نسبت اضافه می گردد؟ افزایش ظرفیت واردات به راحتی و رخدادی نیست لکن هدفمند است.

*رانت واردات چادر مشکی/ اشخاص پشت پرده چه کسانی می باشند؟

تسنیم: به عبارتی پشت پرده این مبحث رانت است؟

تسنیم: در حال حاضر پارچه های چادری شما قواره ای چند است؟

قواره های تولیدی ما به جای پنج یارد ، پنج متر است که آشکارا زیادتر است و نرخ آنان از قوارهای ۳۶ هزار تومان تا حدود ۸۰ هزار تومان خواهد بود. البته چادر مشکی به ۱۰ رده تقسیم می گردد، دو رده بالا چادرهایی می باشند که الیاف خاص داشته در بازار با نرخ چند میلیون تومانی به فروش می رسند. در این بخش میزان استفاده آنان به حدی نیست که بتوان برای تولید انبوه آنان سرمایه گذاری کرد. دو دهک پایین،  پارچه های بسیار ارزان نرخ و در حقیقت همانند آستری می باشند، اینها پارچه هایی می باشند که بنا بر علل کیفی یا با هدف فروش در بازارهای ارزان در این رده قرار گرفته اند که در کشور استفاده چندانی ندارند. از دهک سوم تا هفتم پارچه هایی می باشند که در ایران پر استفاده بوده و با اسامی تجاری متفاوت که معنی خاصی هم ندارند و توسط تاجر تعیین می گردد به فروش می رسند.

به عنوان نمونه پارچه هایی مثل اِل گانس و دونه طلایی، عروس کویت و عروس خلیج و امثالهم ، ماهاراجا، کَن کَن  و قس علیهذا  ، اسامی حقیقی نیستند لکن تاجر آنان را تعیین و تولیدکننده به توصیه تاجر اسمی را برای روی پارچه هاچاپ می کند. اگر شما در کشور کره جنوبی به عنوان بزرگترین تولیدکنندۀ چادر مشکی دنیا، بگویید من میخواهم این پارچه به نام خربزه تولید گردد آنان می نویسند خربزه، اصلاً برای آنان با اهمیت نیست و اینچنین است که شما پارچه هایی با اسامی ژاپنی و سویسی را در بازار پیدا می کنید .

*از واردات چادر مشکی از سوئیس تا مالزی و ویتنام/ خبری از تولیدکننده داخلی نیست

تسنیم: نخستین چادر مشکی که وارد کشور گردید برای کدام کارخانه بود؟

نخستین چادر مشکی هایی که وارد کشور گردید از سوئیس و بعداً از ژاپن بود. شما نام کِلوکه را شنیده اید یا مادرها به خوبی این نام را می شناسند. به مرور زمان این کشورها تولید پارچه مشکی را کنار گذاشتند و کره وارد بازار گردید.اگر امروز در بازار ایران پارچه مشکی کِلوکه را خواهید دید بدون تردید اصالت ندارد . البته در حال حاضرحجم تولید پارچه چادر مشکی در کره هم کاهش پیدا نموده است و کشورهای ویتنام، مالزی و اندونزی و چین وارد این بازار شده اند.

تسنیم:پارچه چادری کَن کَن هم ساختۀ خود تجار است؟

بله تجار نام پارچه ها را انتخاب می نمایند البته چیز بدی نیست، میگویند ما این دسته از فرآورده ها را با این نام تجاری تشریح و تولید می کنیم. ولی اشکال جای دیگری است، اشکال تزریق ذائقه است، آنان ذائقه را به استفاده کننده تزریق می کنند و ما هیچ کاری برای آن نمیکنیم، نام یکی از فرآورده ها ما کوهرنگ است، کوهرنگ نام یک منطقه در استان چهارمحال و بختیاری است اما مردم رغبت چندانی به خرید کوهرنگ ندارند چون بیان می کنند قشنگ نیست اما اگر بگوییم این چادر میتسوبیشی است مردم بیان می کنند هم قشنگ است و هم  باکلاس.

صحبت از خانم هادی پور