به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از گروه سیاسی خبرگزاری میزان به نقل از KHAMENEI.IR، IR، حضرت آیتالله خامنهای در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۰ با جمعی از مردم آذربایجان دیدار کردند. تفضیل اظهارات مقام معظم رهبری در این دیدار به توصیف زیر هست. بسماللَّهالرّحمنالرّحیمخوشامد عرض میکنم به همهی برادرهای و خواهران عزیز که این […]
به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از گروه سیاسی خبرگزاری میزان به نقل از KHAMENEI.IR، IR، حضرت آیتالله خامنهای در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۰ با جمعی از مردم آذربایجان دیدار کردند.
تفضیل اظهارات مقام معظم رهبری در این دیدار به توصیف زیر هست.
بسماللَّهالرّحمنالرّحیم
خوشامد عرض میکنم به همهی برادرهای و خواهران عزیز که این راه طولانی را در این هوای سرد از تبریز و بعضی شهرستانهای دیگرِ آذربایجان قبول زحمت کردید و فضای حسینیهی ما را امروز با حضور خودتان، فضای معنوی و ملکوتی و عاطفی قرار دادید؛ تشکر و سپاسگزاری میکنم. هر سال بیست و نهم بهمن برای این بندهی حقیر این یادبودِ مطلوب و شیرین را همراه دارد که در این مکان محدود با جمعی از عزیزان خود، جوانان عزیز، مردان دلاور و غیور از خطهی آذربایجان ملاقات میکنیم؛ برای من بسیار شیرین و مطلوب هست این دیدار. از خداوند متعال مسئلت میکنیم روز به روز تفضلات خود، هدایتهای خود، دستگیریهای خود را نسبت به شما مردم عزیز روزافزون بفرماید و انشاءاللَّه همهی شما به چشم خود آیندههای روشنتری، شیرینتری، مطلوبتری را در خطهی ایران عزیز رویت کنید.
آنچه که درسهای گوناگون و عبرتهای گوناگون انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به ما میآموزد، مطالب فراموش نشدنی و ماندگاری هست که قدم به قدم ملت ما را، مسئولان ما را، شما عزیزان را، بخصوص جوانان را به سوی قلههای بلند هدایت میکند. عبرتهای ما این را میگوید، تجربههای ما و مشهودات ما، نه منحصرا معلومات ما، لکن آنچه به چشم میبینیم، ما را به این واقعیت راهنمائی میکند. یک نمونه که من لازم میدانم مطرح کنم، همین راهپیمائی شگرف ملت ایران در بیست و دوم بهمن سال کنونی هست. همه اظهار کردند سال کنونی از سالهای قبل جمعیت زیادتر بودند، پرشورتر بودند، شادمانتر بودند. به چه سبب؟ این خبرِ یک نفر و دو نفر نیست؛ در تهران، در شهرستانها، در تبریز، اصفهان، مشهد و بقیهی شهرهای بزرگی که ما از آنان خبر داریم، قضیه اینجور هست. سوال این هست که به چه سبب؟ سال کنونی چه خبر بود که مردم از سالهای دیگر گرمتر، گیراتر، مشتاقتر، پرشورتر این صحنهی شگرف مردمی را انباشتند و پر کردند؟ جواب سوال برای ما درسآموز هست؛ جواب این هست که ملت ایران سال کنونی احساس کرد که کشورش، نظامش، اسلام عزیزش به این حضور نیاز دارد. یک جبههی دشمنِ عنودِ شریر که همهی دستگاههای رابطه ای دنیا و رسانههای دنیا در مشت اوست و زیادی از سیاستمداران دنیای غرب دستنشاندهی این جبههی شریر می باشند، یعنی جبههی سرمایهداران، کارتلداران، تراستداران، کمپانیداران بزرگ، سرمایهداران خونخوار و صهیونیستها، شبکهی صهیونیست جهانی که اغلبِ رسانههای دنیا و رسانههای فوق مدرنِ امروز نظیر این کانالهای تلویزیونی و زیادتر از همه کانالهای اینترنتی در اختیار اینهاست؛ مربوط به آنهاست. اینها از مدتها قبل، از ماهها قبل تبلیغات خود را روی این نقطه معطوف کردند که ملت ایران نسبت به نظام، نسبت به اسلام، نسبت به هدفهای اعلام شده، سست شده هست. این را هی تبلیغ کردند و به صورت مداوم در بوقهای تبلیغاتی خودشان این هجوم را تشدید کردند که به ملت عزیز ما بباورانند این کذب بزرگ را. هدف چی بود؟ هدف این بود که عملاً ملت شجاع ایران، ملت مؤمن ایران، ملت امتحاندادهی ایران در عرصههای سخت و بزرگ، سست بشود. وقتی ملت سست گردید، کشور بیدفاع میشود؛ وقتی ملت در صحنه نبود، مسئولان تنها میمانند. هیچ مجموعهی سیاسیای در دنیا بدون پشتوانهی ملتهای خودشان نمیتوانند کار کنند، پیش بروند. اینها این غرض را داشتند. روی خصوص بیست و دوی بهمن هم تکیه کردند، انواع و اقسام حیلههای تبلیغاتی را به کار بردند تا شاید بتوانند این صحنهی حضور را خلوت کنند، خاموش کنند، بیرونق کنند؛ مردم این را متوجه شدند. آنچه که آدم را به اعجاب مجبور میکند، آنچه که آدم را در برابر عظمت این ملت کوچک میکند که چقدر این ملت با عظمت هست، همین بصیرت و موقعشناسی ملت ایران هست. …(۱) (۱) این بصیرت بینظیر مردمی، این موقعشناسی آدم را دچار اعجاب میکند. این هست که ملت را نگه داشته هست، این هست که کشور را محافظت کرده هست. ملت ایران فهمید که امروز دشمن این هدف را دارد؛ با عمل خود، توی دهن دشمن زد؛ با حضور خود، تبلیغات دشمن را خنثی نمود. نوجوان، جوان، پیر، کهنسالِ از کارافتاده، زن و مرد، در همهی کشور آمدند توی عرصه و صحنهی حضور. بر طبق گزارشی که به من دادند – گزارش موثق – اقلاً در هشتصد و پنجاه شهر کشور این تظاهرات با همین شکل وسیع وجود داشته هست که تلویزیون قادر نیست این همه را نشان بدهد. این ملت ایران هست، این بصیرت هست، این موقعشناسی و حضور این ملت هست. این ملت شکست نخواهد خورد. آنهائی که باید پیام را دریافت کنند، گرفتند. آنهائی که در مغزهای الکلىِ آفتدیدهی خود خیالاتی برای ملت ایران در سر میپختند، آنان متوجه شدند در ایران چه خبر هست. البته در تبلیغات اهتمام کردند نگذارند این واقعیت منعکس بشود، اما آنی که باید متوجه شود، فهمید. دستگاههای اطلاعاتی دشمنان ما و سیاستگذاران کلیدی در کشورهای معارض با جمهوری اسلامی، متوجه شدند که ملت قهرمان ایران اینجور در صحنه هست؛ این جور وسط میدان حاضر هست. البته خواستند نگذارند افکار عمومی دنیا متوجه شود. این هم رسواکنندهی آنهاست؛ اینها همان کسانی می باشند که مدعی آزادىِ ارتباطات و خبر ها و اطلاعاتند، مدعا میکنند که ما خبر را مخفی نمیکنیم، خبر را مستور نگه نمیداریم، سانسور نمیکنیم. خب، اگر سانسور نمیکردند، این جمعیت دهها میلیونی راهپیمائی سراسر کشور را نمیگفتند در تهران هزاران نفر آمدند! اینها هزاران نفر بودند؟! جمعیت میلیونی حاضر در عرصه، در روز بیست و دوی بهمن در تهران هزاران نفر بودند؟! اظهار کردند در کل کشور ایران، صدها هزار! اینها صدها هزار نفر بودند؟! در هر کدام از شهرهای بزرگ کشور صدها هزار جمعیت جمع گردیدند، دهها میلیون آدم آمدند توی صحنه. تبلیغات اینجوری هست. خب، ما کذب و تقلب و خدعه و تزویرهای حقارتآمیز را از دشمن کم ندیدیم؛ از اول انقلاب تا امروز همیشه همین جور بوده؛ دو مرتبه هم همین جور خواهد بود، لکن هدف آنان برآورده نمیشود.
پیام صادقانهی یک ملت وقتی از دل برآمد، این کار خودش را خواهد کرد. مکررا گفتیم، احساس حضور، احساس انقلابیگری، احساس حرکت که با اراده راسخ همراه هست، نظیر هوای خوش بهاری در همه جا نفوذ خواهد کرد؛ آرام آرام همه را بهرهمند خواهد کرد. بفرمائید، این نمونهاش در شمال آفریقا و در همهی کشورهای عربی و در همهی دنیای اسلام و در دل هر مسلمان مالک فکر و هوشمند در اقلیتها – اقلیتهائی که در کشورهائی می باشند؛ مسلمانها اقلیتند – و در کشورهای اسلامی، که یکایک دلها در طول این سالهای متمادی بتدریج احساس هویت میکنند، احساس شخصیت میکنند. اسلام در حرکت شگرف خود به یک نقطهی حساس دست یافته هست. نسلهای آینده خیلی چیزهای بزرگ و مهمی را رویت خواهند کرد، دنیا به همین علت به آن رو خواهد گردید. این سیاستهای مسلطِ مادىِ مستکبرانه که ملتها را به بند کشیدند، اینها بتدریج مضمحل خواهد گردید، آب خواهد گردید، نابود خواهد گردید؛ این آیندهی دنیاست. محور کلیدی هم اینجاست، جوشش اوّلی هم از اینجا آغاز شده هست و این ملت ایستاده هست. عزیزان من! جوانان من! مردان و بانوان غیور تبریز و آذربایجان! نکتهی کلیدی، در این ایستادگی هست. ما به چه سبب بیست و نه بهمن را هر سال گرامی میداریم؟ مساله این نیست که ما میخواهیم در گذشته توقف کنیم. خیلی از شما جمعیتی که اینجا هستید و خیلی از جوانان آذربایجان و شهر تبریز، آن روز را ندیدند، فهم نکردند، آن روز در دنیا نبودند؛ اما گرامی میدارند. این توقف در گذشته نیست، این نشاندادن خط حرکت صحیح به سمت آینده هست.
و اما تبریز و آذربایجان. متعدد عرض کردیم مردم آذربایجان و مشخصا مردم تبریز و زیادی از شهرهای دیگر آذربایجان، اینها کسانی می باشند که از بیشتر از صد پارسال در عمدهترین حوادث و تغییرات مثبت این کشور در صف اول قرار داشتند و نقشآفرینی کردند؛ از تحریم تنباکو که زنده یاد حاج میرزا جواد مجتهد تبریزی وارد میدان گردید تا نهضت مشروطه – چه نهضت مشروطه اول، چه آنچه که پس از استبداد صغیر پیش آمد – محور جوشش مبارزات، آذربایجان بود، شهر تبریز بود. قهرمانان نامدار تبریز توی جیبشان نامهها و احکام علمای بزرگ را داشتند؛ به آنان استناد میکردند، تبیین میکردند، امثال ستارخان و باقرخان؛ اکنون غیر از علمای بزرگی که در این نهضت حاضر بودند. حتّی امثال این قهرمانان و رزمندگان دلاور آذربایجان تبیین میکردند که پیرو علمای دین و پیرو احکام مراجع تقلیدند؛ این آثار و سندهای مسلّمِ باقیماندهی از آن روز این را به ما میگوید. اینجور نبود که این حرکت یک حرکت بیجهت و خودبخودی باشد؛ حرکت دینی بود، از روی احساس غیرت دینی بود. همه دیندار بودند در سرتاسر کشور، منتها بعضی از نقاط به علت خصلتهای بومی – آن غیرت، آن جسارت، آن مردانگی – این حرکت دینی را برجستهتر کردند؛ تبریز و آذربایجان اینجور بوده.
پس از آنی که نهضت اسلامی آغاز گردید از پانزده خرداد سال ۴۲ همین جور بود. از آنجا علمائی محبوس گردیدند، تبعید گردیدند، به زندان تهران آورده گردیدند. در طول این سالها هم همین جور بود. در آغاز انقلاب هم خب، بیست و نه بهمن یک شاخص عمده هست، یک سنگ نشان هست در این جادهی شگرف حرکت مردم ایران. من متعدد گفتم، نمیخواهم تکرار کنم؛ اگر بیست و نه بهمن نبود، نوزده دی شهر قم آشکار نبود بتواند این اثر را بگذارد. حرکت بیست و نه بهمن تبریزیها بود که خون شهدای مظلوم نوزده دی شهر قم را جوشاند، زنده کرد، پیام آن را به همهی دنیا رساند، به همهی کشور رساند. حرکت مردم تبریز اینجور مؤثر بود. بعد هم مسائل انقلاب، مسائل جنگ.
نخستین امام جمعهی شهید و شهید محراب از تبریز بود؛ از پنج شهید محراب، دو نفرشان مال تبریزند. در بین لشکرها، در بین سردارها، لشکر عاشورا و رزمندگان آذربایجانی و تبریزی و سرداران آنان جزء برجستگانند. یک لشکر مجموعهای از جوانهاست، همهی مردم تو لشکر نیستند؛ اما اگر همهی مردم در راه نباشند، همهی مردم دلشان در این جهت نباشد، یک لشکر دلاورِ قهرمانی نظیر آن لشکر به وجود نمیآید. جنازهی شهدا را هی بیاورند، تشییع کنند، هی مردم مشتاقتر بشوند؛ پدر مادرها جوانهاشان را زیادتر بفرستند جبهه؛ اینها همه مفهوم دارد. اینها همان رمز موفقیت ملت ایران هست.
عزیزان من! ما ملت ایران در دوران رژیم پادشاهی تحقیرشده بودیم، ذلیلشده بودیم. ما را تحقیر میکردند، حق ما را میخوردند، نفت ما را میبردند، استعداد ما را در جوانهای ما خفه میکردند، در علم عقب ماندیم، در فناوری عقب ماندیم، در سیاستورزی بینالمللی عقب ماندیم، در تأثیرگذاری بر روی ملتهای جهان عقب ماندیم؛ ملت ایران را در بند و زنجیر کردند. ملت حرکت کرد، راه را تغییر داد. آنچه را که امروز ملت ایران انگیزه دارد، عبارت هست از مبارزهی با نا عدالتی جهانی، مبارزهی با استکبار جهانی؛ البته این برای خود ملت برکات دارد. زمانی که یک ملت میایستد، از شبکهی پرهیمنهی پرهیاهوی دشمن واهمه نمیکند، علمش هم پیش میرود، اقتصادش هم پیش میرود، مسائل اجتماعیاش هم پیش میرود، جوانش هم آگاه میشود؛ بر روی ملتهای دیگر هم اثر میگذارد؛ فکرش، دینش، شعارش، دنیا را فرا میگیرد. شعارهائی که ما یک روز مظلومانه در اینجا سر میدادیم، ملت ایران تنها بود، امروز شعارهای تقریباً همهجائی در دنیای اسلام شده. یک ملت میتواند تأثیر بگذارد و میتواند خودش را مستحکم کند. ما انشاءاللَّه در علم پیشرفت میکنیم، در اقتصاد پیشرفت میکنیم، در سازندگی پیشرفت میکنیم. این ملت، این جوانان، این همتها، این استقامتها، کشور را نظیر دستهی گل خواهد ساخت و انشاءاللَّه الگوئی خواهد گردید برای دنیای اسلام. آنچه که ما لازم هست دنبال بکنیم همین هست که خط صحیح، صراط مستقیم، صراط اللَّه، راه خدا، راه اسلام، راه دیانت، راه شریعت را دنبال کنیم؛ هوشیار باشیم، بیدار باشیم، به وظائفمان عمل کنیم.
پس فردا، یعنی دو هفتهی دیگر تقریباً، انتخابات هست. همان عروسکهای خیمهشببازىِ ابدی در رسانههای دنیا به کار افتادند که این انتخابات را بیرونق کنند. من عرض میکنم؛ عرض کردم، دو مرتبه هم تکرار میکنم: حضور مردم در انتخابات میتواند کشور را پیش ببرد، از شرور دشمن محفوظ و مصون نگه دارد؛ دشمن را در توطئههای خودش دچار تزلزل و تردید بکند؛ دشمن را ملزم به عقبنشینی کند. انتخابات پرشور، مشت محکمی به دهان دشمن هست.
خدا با شماست، خدا با شماست. « «من کان للَّه کان اللَّه له»؛ وقتی ملت در راه خدا حرکت میکند، خدا به وی کمک میکند، سنتهای الهی به وی کمک میکنند. دلهای مردم دست خداست. این اراده و ارادههای راسخ، مصنوع ید قدرت الهی هست و انشاءاللَّه خدای متعال در این انتخابات هم به این مردم کمک خواهد کرد. انشاءاللَّه انتخابات مجلس نهم پر شور، با احساس، بصیر، با حضور زیاد مردم انجام خواهد گرفت تا به توفیق الهی مجلس خوبی نصیب مردم بشود. نمایندگان خوبی انشاءاللَّه به انتخاب شما مردم بیایند و وارد این میدان کار بشوند، وارد این میدان خدمت بشوند. … ..(۲)
(۲)از خداوند متعال توفیقات شما را مسئلت میکنیم، انشاءاللَّه خدای متعال همیشه شما را مستدام و با نشاط بدارد و مورد تأیید خود قرار بدهد.
والسّلام علیکم و رحمهاللَّه و برکاته
۱) آذربایجان اویاخدی، انقلابا دایاخدی (آذربایجان بیدار هست، حمایت کننده انقلاب است)
۲) آذربایجان جانباز، خامنهای دن آیریلماز (آذربایجان جانباز از خامنهای جدا نمیشود)
Friday, 19 April , 2024