حجت‌الاسلام رسول ملکیان در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، درباره فلسفه درد و رنج در زندگی آدم، اظهار کرد: در آیات سوره بلد آمده هست: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ؛ براستى که آدم را در رنج آفریده‏‌ایم». عالم و یا دنیایی که ما در آن قرار گرفته‌ایم، عالمی مملو از بلا و فاجعه هست. وی […]

درد و رنج زندگی بشر، مایه رسیدن به نهایت و قرب الهی است

حجت‌الاسلام رسول ملکیان در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، درباره فلسفه درد و رنج در زندگی آدم، اظهار کرد: در آیات سوره بلد آمده هست: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ؛ براستى که آدم را در رنج آفریده‏‌ایم». عالم و یا دنیایی که ما در آن قرار گرفته‌ایم، عالمی مملو از بلا و فاجعه هست.
وی اضافه کرد: آدمی باید به این مبحث منطقی و عقلی توجه کند، که جایگاه آدم در عالم هستی همراه با درد و دشواری هست و آدم این حقیقت را باید قبول کند و اگر این کار را نکند، هر اندیشه و تعقلی که انجام دهد، از حقیقت به دور هست.
این کارشناس دینی حوزه علمیه اصفهان اظهار کرد: بشر در عین حال که توانسته رفاه و آسایش را به ابزار امدادهای الهی و با کوشش خود فراهم کند، ولی کل نظام عالم هستی به این صورت نیست و این حقیقت را باید بپذیریم.
ملکیان دنبال کرد: فلسفه درد و رنج زندگی بشر، کوشش برای رسیدن به نهایت و قرب الهی هست. در حقیقت بشر باید باید بتواند خود را از میان درد، رنج و دشواری رهایی دهد و به سوی معبود و مبدأ عالم هستی برساند. این مسیر را پیامبران و انسان‌های صالح نشان داده‌اند و این کار شدنی هست و کار ناممکنی نیست.
وی اضافه کرد: آدم اگر بخواهد به مقام های بالا برسد، طبعا باید کوشش کند و این کوشش و اهتمام همراه با رنج هست و باید از راحتی که گمان می‌کند، بگذرد.
ملکیان با اشاره به آیه «إنَّ مَعَ العُسرِ یُسرَا؛ بعد از هر دشواری آسانی است»، اظهار کرد: کسانی که اهتمام و کوشش خود را در حد توانشان انجام دهند، رنج و دشواری را تحمل کنند، طبعا بعد از رنج و دشواری زیاد به سعادت، آرامش، آسایش و نهایت خواهند رسید و این فلسفه نظام آفرینش هست. در حقیقت اشخاص نباید انتظار رسیدن به موفقیت بدون رنج وسختی را دارا باشند.
انتهای پیام