[ad_1] شرکت در مجالس اباعبدالله (ع) پاسخگویی به سلام حضرت است به گزارش شهرکریمه حجت الاسلام محمد میرزامحمدی سه شنبه شب مصادف با ششمین شب ماه محرم الحرام در گلزار شهدای امامزاده علی بن جعفر (ع) قم با بیان این که طبق نصّ صریح قرآن کریم، ابتدا معصوم (ع) به مؤمنان سلام می‌کند اظهار کرد: […]

[ad_1]

شرکت در مجالس اباعبدالله (ع) پاسخگویی به سلام حضرت است

شرکت در مجالس اباعبدالله (ع) پاسخگویی به سلام حضرت است

به گزارش شهرکریمه حجت الاسلام محمد میرزامحمدی سه شنبه شب مصادف با ششمین شب ماه محرم الحرام در گلزار شهدای امامزاده علی بن جعفر (ع) قم با بیان این که طبق نصّ صریح قرآن کریم، ابتدا معصوم (ع) به مؤمنان سلام می‌کند اظهار کرد: خداوند در آیه ۵۴ سوره انعام خطاب به پیامبر (ص) می‌فرماید هرگاه مؤمنین نزد تو آمدند، ابتدا تو به آن ها سلام کن، بنابراین ما وقتی به محضر معصوم (ع) مشرف می‌شویم، ابتدا ایشان به ما سلام می‌کند و زیارت و عرض ادب و ارادت ما در حقیقت پاسخگویی ما به سلام ایشان است.

وی همچنین درباره برخی آیات مربوط به سیره رفتاری پیامبر اعظم (ص) در قرآن کریم افزود: آیه دیگر در این موضوع، آیه ششم سوره توبه است که خداوند به رسول اعظم (ص) چنین بیان می‌فرماید که اگر مُشرکی به تو پناه آورد، بر تو واجب است که او را پناه بدهی تا هم کلام خدا را بشنود و هم این که او را به جایگاهش برسانی.

میرزامحمدی خاطرنشان کرد: متأسفانه رفتار امروز ما در جامعه با این دستور قرآنی فرسنگ‌ها فاصله دارد و حتی اگر مؤمنین هم به ما پناه بیاورند، شاید ما آن ها را نپذیریم، در حالی که فرمان خدا این است که مشرک هم اگر پناه آورد او را پناه دهید، البته بدیهی است که این پناه آوردن باید حقیقی باشد و نه ظاهرسازی و به قصد تخریب و یا ضربه زدن به دین.

وی در ادامه و با اشاره به محتوای آیه ۶۴ سوره نساء گفت: این آیه نیز بخش دیگری از سیره عملی و رفتاری حضرت رسول الله (ص) است، آن جا که خداوند به حضرت می‌فرماید اگر گنهکاران با پشیمانی حقیقی و واقعی نزد تو آمدند. هم از آنها بخواه که خودشان استغفار کنند و هم اینکه خودت نیز برای آن ها استغفار کن که اگر این دو استغفار به یکدیگر الصاق شوند، آن گاه هم بخشش الهی نصیب آنان می‌شود و هم این که سر سفره رحمت الهی قرار خواهند گرفت.

استاد حوزه علمیه قم اضافه کرد: عُلما و حتی علمای عامّه درباره ساختار و سیاق این آیه چنین اشاره می‌کنند که بیان فعل شرط، إفاده عمومیت زمانی دارد، پس این آیه فقط مربوط به زمان حیات رسول الله (ص) نیست، همچنانکه توسل به پیامبر (ص) یا مزار پیامبر (ص) و یا شرکت در مجالسی که به نام مبارک ایشان برگزار می‌شود نیز متوقف بر دوران حیات ایشان نبوده و نیست.

وی با بیان اینکه تاریخ نشان می‌دهد مردم پس از شهادت رسول الله (ص) نیز به آن حضرت متوسل می‌شده‌اند گفت: حکایت قطحی در مدینه و باز کردن پنجره‌ای از گنبد مسجد النبی (ص) رو به آسمان و ساعت‌ها باران باریدن از جمله حکایت‌هایی است که در منابع گوناگون آمده و نشانه ای از آن است که توسّل به مزار پیامبر نیز می‌تواند حاجت‌ها را برطرف کند.

میرزامحمدی بیان کرد: ذکر این نکته هم لازم است که ائمه معصومین (ع) به عنوان جانشینان حقیقی حضرت رسول الله (ص) هم همین شأن و مقام را دارند و به همین دلیل است که حضرت سیدالشهداء (ص) درباره فلسفه قیام خود به صراحت اشاره می‌فرمایند که می‌خواهم به سیره جدّم و پدرم رفتار کنم.

 

انگ «سوء پیشینه» به خطاکار پشیمان با اصل دین تعارض دارد

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: بنابراین آیه ۶۴ سوره نساء درس مهمی برای ما در زندگی امروز دارد که گنهکاران و خطاکاران پشیمان از رفتار خود را طرد نکنیم و به آن‌ها انگ و برچسب نچسبانیم.

میرزامحمدی تصریح کرد: البته حکایت مُحاربین و قاچاقچیان و مُتعرّضان متجاهر متفاوت است، اما این که امروزه ما به فردی که خطایی داشته و جریمه آن را هم تحمل کرده و پشیمان شده و آماده برگشت به جامعه است، برچسب سوء پیشینه می‌زنیم و آبرویی برایش نمی‌گذاریم، این با اصل دین ما سازگار نیست و باید خود را در این زمینه اصلاح کنیم.

انتهای پیام/ ۱۳۷

[ad_2]