خبرنگار شهرکریمه– داود عامری

مهم نیست که چه اطلاعاتی از پیشینه قلم داشته باشید، آنچه بسیار حائز اهمیت است این که تمامی فرهنگ ها و تمدن ها مدیون قلم و اهل قلم هستند. به این خاطر باید روز قلم را که در تقویم ما پانزدهمین روز تابستان را به خود اختصاص داده است، بیشتر از گرمای تابستان گرم بگیریم تا نشان دهیم که قدردان اهل قلم و قلم هستیم.

جایگاه و ارزش قلم در فرهنگ قرآنی، تا بدان هست که خداوند جل جلاله به آن قسم یاد کرده است و آخرین موجزه خاتم پیامبران خود را کتاب قرار داده تا بدین سان به انسان گوشزد کند که تا زمانی که اندیشه ورزی خردمندانه در بین نوع بشر وجود داشته باشد، مسیر صلاح و فلاح در زندگی انسان ها باز خواهد شد. بی تردید همه ما، وقتی که با یک اهل قلم برخورد می‌کنیم، ناخودآگاه وجودمان را احترام و محبت به او فرا می‌گیرد. این امر به خاطر آن است که خود را مدیون آنها می دانیم و به عنوان یک انسان، می خواهیم نشان دهیم که قدردان  اندیشه های آنها هستیم، حتی اگر اثری از آن نویسنده نخوانده باشیم.

اگر یک نظر سنجی در جامعه انجام گیرد، تمامی اقشار جامعه، حتی کسانی که خواندن و نوشتن هم نمی دانند، نویسندگان و اهل خرد و قلم را قشری فاخر، فرهیخته و محترم یاد می کنند و این بدان دلیل است که عموما نوع بشر مدیون دود چراغ خوردگان شب زنده دار از هر جای این کره خاکی است.

تاثیر مهم دیگر اهل قلم در زندگی ما، وسعتی است که به جهان ما داده اند. شاید خیلی از ماها، پای خود را از سرزمین و کشور خود بیرون نگذاشته باشیم ولی از طریق خواندن آثار نویسندگان و رمان نویسان، جهان خود را به وسعت همه انسان ها اقوام و کشورهای گسترش می‌دهیم و از طریق خواندن آثار متعدد، از جمله داستان ها، رمان ها و قطعات ادبی، از اندیشه های ژرف و لطیف شاعران و دیدگاه‌های داستان نویسان بزرگ، با زوایای دیگری از زندگی آشنا می شویم.

علاوه بر آن، توسعه علمی در جهان به واسطه ثبت و انتقال تجربیات دانشمندان بزرگ که خود را وقف خدمت به همنوع کرده‌اند، اتفاق افتاده است و این مسیر کماکان جریان دارد.

در واقع ما تمام لحظه های خوب خود را به جهاتی مدیون اهل قلم هستیم، چرا چه گاهی در کنار خانواده، مشغول تماشای یک فیلم خوب هستیم که حاصل اندیشه‌های یک درام نویس خوب است و یا از شنیدن یک داستان کوتاه و یا یک شعر با احساس از گیرنده رادیو لذت می بریم، باز هم در واقع مجروح یک اندیشه ناب از صاحب قلم هستیم که حتی ممکن است اسمش را نیز نشنیده باشیم.

خلاصه آنکه، هیچ گوشه ای از تاریخ و تمدن انسانها را خالی از اثر اهل قلم نمی‌توان دید و امروز هم که صفحات مجازی، وقت نسبتاً زیادی را از مردم به خود اختصاص داده‌اند، حاوی مطالب نویسندگان متعدد هستند که گاهی با حفظ اصالت و در مواقعی با تحریف هایی دست به دست می گردد و مورد توجه مردم قرار می گیرد. اما نباید از کنار یک نقطه اساسی غافل شد و آن، قدردانی از اهل قلم در کنار کتاب است. کتاب و قلم، همنشینی دیرینه ای با هم دارند متاسفانه برخلاف آنچه ما تلاش می کنیم به انحای مختلف و با احتساب آن ها از قشر فرهیخته جامعه قدردانی خود را نسبت به آنها ابراز کنیم، اما باید بدانیم که بهترین قدردانی از اهل قلم، به دست گرفتن کتاب و آثار آنها و مطالعه است.

در واقع آثار اهالی قلم تا زمانی که خوانده نشوند و مورد توجه و اقبال خوانندگان قرار نگیرند، به مطلوب مورد نظر خالق اثر نمی رسد، پس باید یادآور شد که در کنار بزرگداشت اهل قلم، باید به مسئله کتاب و مطالعه نیز اشاره کنیم که متاسفانه روز به روز شاهد عدم میزان مطالعه در جامعه، به خصوص در بین نسل های جدید هستیم که به جهت سرعت زندگی روزمره و بی حوصلگی افراد در گیر و دارهای زندگی، آرامش کتاب خواندن را از دست داده‌ایم و میزان مطالعه در جامعه ما پایین آمده است که باید در این زمینه به صورت اساسی برنامه‌ریزی و کار کرد.

در پایان، روز قلم را به همه اهل نوشتن و نگارش تبریک عرض می کنم و امیدوارم این روز، تبدیل به نمادی شود برای قدردانی واقعی از اهل قلم و نویسندگان و در کل اهل قلم را پر انرژی تر از همیشه، مشتاق انجام رسالت انسانی و تاریخی خود کند.

تا جهان بود از سر مردم فراز          کس نبود از راز دانش بی‌نیاز

مردمان بخرد اندر هر زمان             راز دانش را به هر گونه زبان

گرد کردند و گرامی داشتند          تا به سنگ اندر همی بنگاشتند

دانش اندر دل چراغ روشنست       وز همه بد بر تن تو جوشنست

انتهای پیام/