امام رضا(ع) در دوران امامت خود با برپایی مباحثات علمی دقیق و پاسخگویی به سئوالات اندیشمندان، سیاست اسلامی را در جامعه نهادینه نمود و پیوند دیانت و سیاست را که مهمترین اصل این تفکر بود، عمق بخشید.  به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از رجانیوز به نقل از ایرنا، آن حضرت بعد از شهادت […]

   امام رضا(ع) در دوران امامت خود با برپایی مباحثات علمی دقیق و پاسخگویی به سئوالات اندیشمندان، سیاست اسلامی را در جامعه نهادینه نمود و پیوند دیانت و سیاست را که مهمترین اصل این تفکر بود، عمق بخشید.  به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از رجانیوز به نقل از ایرنا، آن حضرت بعد از شهادت پدر بزرگوارشان، امام موسی کاظم(ع) عهده دار مقام امامت شیعیان گردیدند که ۱۰ سال نخست همزمان با زمامداری هارون الرشید بود، پنج سال بعد با خلافت امین و پنج سال آخر نیز مصادف با خلافت مامون بود.  در عصر امامت امام رضا(ع)، حکام بنی عباس در اوج حکمرانی بودند و سیاست خباثت آلود خود را در زیر پوششی از شریعت مداری و عدالت طلبی مخفی کرده بودند؛ مامون عباسی که زیرک ترین و اندیشمندترین حکام زمان ائمه(ع) بود، اهتمام کرد با پیشنهاد ولایت عهدی به امام رضا(ع)، نابسامانی های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی زمان را سرپوش بگذارد و شورش شیعه و سنی را ساکت نماید.  مامون با آوردن حضرت علی بن موسی الرضا(ع) به خراسان و پیشنهاد ولایتعهدی به وی ، علاوه بر این که قصد داشت به حکومت خود مشروعیت ببخشد، قصد داشت امام(ع) را نیز زیر نظر داشته باشد و اعمال و مشی وی و یارانش را کنترل نماید.  امام رضا(ع) با در نظر گرفتن مصلحت و خیر عمومی اجبارا ولایتعهدی مامون را قبول کرد، زیرا به سبب سیاست فریب کارانه مامون که تشخیص حق از باطل را حتی برای فرهیختگان جامعه سخت نموده بود، هر تصمیمی غیر از این می توانست جان شیعیان را به خطر اندازد.  حضور امام رضا(ع) در خراسان و برپایی نشست ها مناظره و بحث هایی که با حضور عالمان و عموم جامعه برگزار می شد، این امام و مقام علمی وی را به مردم آن منطقه و منطقه های دیگری که به مرو می آمدند، شناساند و امام در مدت حضور خود توانست زیادی از موضوعات عقلی و فلسفی را سر و سامان بخشد و سیاست اسلامی را بنیان نهد.  امام رضا(ع) در مدت امامت خود موجب گسترش اسلام واقعی و آشنایی مردم با مکتب اهل بیت(ع) شد؛ علاوه بر این حضور امام(ع) در ایران موجب گردید زیادی از علویان به اشتیاق همجواری با وی به سوی ایران حرکت نمایند و تشیع در ایران رشد یابد، به همین علت گسترش معارف دینی در ایران وامدار حضور امام رضا(ع) خواهد بود.  حضرت علی بن موسی الرضا(ع) دارای خصایص اخلاقی ممتاز و مخصوصی بودند، زهد وی جامع تمام فضائل بود، به به صورتی که تمام صفت ها عالی در وی جمع شده بود؛ خصایص امام رضا(ع) قسمتی از صفت ها جدش، رسول خدا(ص) بود.  پرهیزگاری و تقوای امام(ع) طوری بود که حتی دشمنان وی هم به آن اعتراف می کردند.  امام رضا(ع) هشتمین امام شیعیان در یازدهم ذی القعده سال ۱۴۸ هجری قمری در خانه امام موسی کاظم(ع) و نجمه (تکتم) در مدینه منوره به دنیا آمد. اسم وی «علی» و لقب مشهورش «رضا» و کنیه معروفش «ابوالحسن» هست؛ پیشوای هشتم(ع) بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام کاظم(ع) عهده دار مقام امامت شد و مدت امامت وی ، حدود ۲۰ سال طول کشید و درنهایت در ۲۹ صفر ۲۰۳ هجری قمری با دسیسه مامون مسموم شد و شهید شد و پیکر مطهر آن امام همام در شهر مقدس مشهد به خاک سپرده شد.  امام رضا(ع) سیاست اسلامی را وارد حکومت کردند   استاد سطوح عالی حوزه علمیه شهر قم در اظهار کرد و گو با ایرنا، گفته بود: امام رضا(ع) در عین حال که مستقیم در عصر سیاست وارد نشدند، ولی با برنامه صحیح سیاست اسلامی را وارد حکومت کردند.  آیت الله احمد فقیه یزدی اضافه کرد: امام رضا(ع) با پذیرش ولیعهدی، سیاست، ولایت و امامت را با هم عجین نمودند.  وی اضافه کرد: آن حضرت در عین حال که به صورت رسمی حکومت را نپذیرفتند، ولی در وراء آن برنامه هایی را اجرا نمودند و با فرمان و هدایت وی تقریبا وضعیت آرامی در آن زمان برای همه مردم بویژه شیعیان حاصل شد.  وی اظهار کرد: وی با وارد نمودن سیاست اسلامی در حکومت، موجب گردیدند آرامش نسبی برای مردم ایجاد گردد و مردم اطمینان داشتند که حضرت موید همه برنامه های سیاسی و اجتماعی هست که در جامعه اجرایی می گردد.  آیت الله فقیه یزدی دنبال کرد: در روایت های زیادی آمده که اخلاقیات و رویه های مردم با برنامه های سیاسی و اجتماعی امام رضا(ع) تغییر کرد و سمت و سوی مثبتی به خود گرفت.  امام رضا(ع) با مباحثات علمی توانست تفکر شیعی را بازسازی نماید   یکی دیگر از استاد حوزه علمیه شهر قم نیز در اظهار کرد و گو با ایرنا، گفته بود: امام رضا(ع) با مباحثات دقیق علمی و توحیدی توانست تفکر شیعه را که از جهت فکری دچار فرسایش هایی شده بود، بازسازی نماید.  حجت الاسلام والمسلمین حسین شهامت دهسرخی اضافه کرد: مامون با آوردن امام رضا(ع) به ظاهر از وی دعوت به ولایتعهدی و مشارکت می کرد، اما در واقع مسئله تبعید و اخراج امام(ع) از مدینه بود.  وی با بیان این که امام رضا(ع) با سیاست خود توانست تمام برنامه های مامون را خنثی نماید، اضافه کرد: آن حضرت در مدینه، اهل بیت خود را را جمع کرد و فرمودند که بر مسافر غریب گریه کنند که با این حرکت سنجیده امام(ع)، خصوصیتی که مامون قصد داشت مخفی بماند، معلوم شد.  وی دنبال کرد: آن حضرت در راه خراسان هر جا فرصتی داشت حرف اظهار می کرد و خطبه می قرائت کرد، بویژه در نیشابور که حدیث سلسله الذهب را با آن مقدمات و ماخرات قرائت کرد و سلسله نورانی امامت را صریحا در جمع انبوه مطرح نمود.  دهسرخی اظهار کرد: علاوه بر این شرایطی که امام رضا(ع) برای ولایتعهدی مامون معین نمود من جمله خطبه نخواندن، شرکت نکردن در اذل و انتصاب، دارای تعهد نبودن برای حضور در مراسم های رسمی، مکر مامون را خنثی نمود.  امام رضا(ع) با پذیرش ولایتعهدی جایگاه امامت را در حکومت اسلامی تثبیت نمود   معاون فرهنگی و تبلیغی مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در اظهار کرد و گو با ایرنا، گفته بود: امام رضا(ع) با پذیرش ولایتعهدی مامون اثبات کردند که جایگاه امامت یک جایگاه موعظه ای و ارشادی نیست، لکن جایگاه حکومت اسلامی هست.  معصومه ظهیری اضافه کرد: هجرت اجباری امام رضا(ع) به ایران و خنثی نمودن دسیسه های مامون که قصد داشت قطع ارتباط در ارتباط با جریان امامت را ترسیم کند، تاثیر بسزایی در موقعیت زمانی این امام معصوم داشت.  وی اضافه کرد: مبارزه با نا عدالتی و فساد و مبارزه با حاکمانی که از سیره و روش پیامبر رویگردانی کرده بودند، یکی از مهمترین خصوصیات امام رضا بود که سریر امامت را تثبیت کرد.  وی افزود: مهربانی و رئوف بودن امام رضا(ع) خوب ترین الگویی هست که شیعیان توان دارند به آن تاسی کنند.