به گزارش پایگاه خبری شهرکریمه، این روزها برای خیلی از کارهای مهم وقت نداریم. هر چه کاری کم اهمیت‌تر باشد،‌ به اندازه کافی برایش وقت داریم مثل گشت و گذار در شبکه‌های اجتماعی و یا شاهد اتفاق‌های عجیب و غریب خیابانی بودن. این روزها ما سرمان خیلی شلوغ است و وقت نمی‌کنیم به خودمان سر بزنیم، وقت نداریم به زندگی‌مان برسیم و حتی وقت نداریم به کسانی که زندگی را به ما داده‌اند،‌ برسیم!

ارتباط‌های مجازی به ما احساس سیری داده است. تا نزدیک‌های صبح مشغول گفت‌وگو و شاهد بگو مگوهای افراد توی گروه‌ها بوده‌ایم. ما دامنه گسترده‌ای از ارتباطات را برای خودمان ایجاد کرده‌ایم و آن قدر برای این کار انرژی می‌گذاریم که نای بلند شدن و رفتن به خانه همدیگر را نداریم. ما به قدری پیشرفت کرده‌ایم که دور دنیا را در چند ثانیه طی می‌کنیم ولی ماه‌هاست که به مادرمان سر نزده‌ایم!

ما همچنان طلبکاریم. کارهایی که پدر و مادر برای ما کرده‌اند، همه وظیفه‌شان بوده است! الان چه کاری برای ما انجام می‌دهند و چه فایده‌ای برای ما دارند؟! طلبکاری‌های مدرن ما را به سمت حساب و کتاب می‌کشاند و کمترین هزینه برای کسی خواهد شد که کمترین فایده را الان برای ما داشته باشد. ما چقدر تغییر کرده‌ایم!!

ما خیلی سخاوت‌مند شدیم. همه اطلاعات خود را به اشتراک می‌گذاریم. چه اشکالی دارد که از طریق صفحه اینستاگرام تمام کسانی که ما را می‌شناسند، بدانند دیشب کجا بوده‌ایم، شام چه خورده‌ایم، کی جشن تولد فرزندمان است و …. ما خیلی سخاوت‌مندیم ولی تا آنجا که لایک دریافت کنیم و تعداد پسندهای ما روند افزایشی داشته باشد. با این حساب، افرادی که لایک بلد نیستند، برای ما محبوبیتی نخواهند داشت و مادر مان لایک کردن بلد نیست ولی خودش آخر لایک‌هاست.

ما هنوز با واژه‌های مادرانه خودمان را می‌بخشیم. همین که مادر برای آسودگی ما بگوید اگر وقت نداری، راضی نیستم خودت را به زحمت بیاندازی، برای کاهش از احساس گناه و بی‌توجهی به کم‌کاری‌های خودمان کافی است. ما دل خوش کرده‌ایم به بخشش مادر،‌ بی‌توجه به اینکه مادر عمری در حال بخشیدن و از خود گذشتن است. ما وقت نداریم، تغییر کرده‌ایم، از محبت‌های آبکی دل‌خوش شده‌ایم و روز مادر را فقط در بوق و کرنا می‌پسندیم نه در بوسیدن دست‌های مادر که کلید رسیدن به خواسته‌هاست. تا بدتر نشده، فکری به حال خودمان کنیم. /۸۸۲/ ۱۰۱/

ابراهیم اخوی، روان‌شناس و مدیر مرکز مشاوره ماوا