به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از ایکنا از خوزستان، همه ما اسم مجلسی به اسم «عروسی قاسم» را شنیده‌ایم که طبق معمول در شب هشتم محرم در بعضی از مجالس عزاداری برگزار می‌شود؛ این مراسم نشأت گرفته از قول مشهوری است که طبق آن، حضرت قاسم بن حسن(ع) در همان روز عاشورا عروسی کرد و پس از آن وارد میدان گردید.

خوزستانی‌ها از دیرباز شب هشتم ماه محرم در عزاداری‌های خود مجلسی را می‌گیرند با عنوان «عروسی قاسم» که در آن سینی‌های نذری را آماده کرده و از انواع خوراکی‌ها، غذاها، شیرینی و حنا پر می‌کنند. البته میزبان این نکته را هم یادآوری می‌کنند که از حنا تا پس از مراسم عزاداری استفاده نکنند. خیلی‌ها از این سینی‌ها حاجت گرفته‌اند و به همین سبب سینی‌ها سال به سال زیادتر و زیادتر می‌شوند. اما آنچه که در این میان قابل ملاحظه است صدق و واقعیت واقعه ی عروسی قاسم است. 

 متن زیر گفت‌وگو ایکنا خوزستان با دو پژوهشگر مراجع دینی در این ارتباط است.

بعضی از علما این قول را در کتب خود مطرح نموده و بعضی دیگر نیز چون علامه مجلسی، میرزا حسین نوری، شیخ عباس قمی، شهید مرتضی مطهری و … با این مطلب مخالفت نموده و عللی در رد و عدم امکان تحقق آن نوشته‌اند. علی رغم تبیین علما به عدم وجود سند معتبر برای عروسی قاسم در کربلا، این ماجرا در مراسم عزاداری ما راه یافته و سال به سال شکل تازه ای به خود می‌گیرد. متن زیر گفت‌وگوی ایکنای خوزستان با دو تن از محققان تاریخ اسلام است:

نظر شما در مورد مراسم عروسی قاسم چیست؟

مرضیه محمدزاده، پژوهشگر عاشورایی  و نویسنده کتاب «فرزندان امام حسین(ع)» در گفت‌وگو با ایکنا متن زیر گفت‌وگوی ایکنای خوزستان با دو تن از محققان تاریخ اسلام است:از خوزستان، در جواب به این سوال اظهار کرد: در کتاب «عاشورا در شعر معاصر و فرهنگ عامه» در قسمتی مفصلی به این مبحث پرداختم و در مورد تعزیه آن گفت وگو کرده‌ام و در کتاب «مقتل امام حسین علیه‌ السلام طبق متون کهن» در بخش ذی ربط به تحریفات به این مطلب پرداختم که اصلاً چنین چیزی صحت ندارد. در هیچ کتاب معتبر تاریخی نیامده است.

در کتب قرون اولیه که اصلاً نیامده است و در کتب قرون بعد که از ارزش بالایی برخوردارند نیز ذکر نگردیده است و بعدها این ماجراها را بیان کردند که مردم را زیادتر به سوی سوگ ببرند.

قاسم نوجوان ۱۳ ساله‌ امام حسن(ع) بود؛ او در زمان شهادت پدرش امام حسن(ع) سه ساله بود. امام حسن(ع) فرزند کوچک‌تری هم دارد به اسم عبدالله که وقتی پدرش از دنیا می‌رود، تازه به دنیا آمده و در کربلا حدوداً ۱۰ ساله است.

قاسم وقتی که می‌خواهد به میدان برود، کفشی که به عنوان چکمه‌های رزم می‌پوشد، نداشت و حمید بن مسلم ذکر می‌کند که نعلینی پای او بود که بند یکی از آن‌ها باز شده بود، زره‌ای به اندازه تن او نبود. حال چگونه می‌توانیم بگوییم او در کربلا داماد می‌شود؟ از سوی دیگر امام حسین(ع) دو دختر داشت؛ دختر بزرگ امام حسین(ع) فاطمه اسم دارد که در مدینه به عقد پسر امام حسن(ع) به اسم «حسن مثنّی» درمی‌آید. پس نوعروس کربلا فاطمه است که در مدینه عقد کرده بود و شوهر او در کربلا زخمی شد  و پس از کربلا زنده ماند. فردی از سپاه عمرسعد وی را رهایی می‌دهد، بعد به کوفه می‌رود و پس از آن به مدینه بازمی‌گردد.

دختر دیگر امام حسین(ع) هم سکینه بود که در کربلا ۱۱ ساله بود که بعداً با مصعب بن زبیر ازدواج می‌کند و پس از به قتل رسیدن او ازدواج‌های دیگری دارد.

از امام حسن(ع) سه پسر در کربلا شهید می‌شوند که دربردارنده ابوبکر، قاسم و عبدالله می باشند. فرزند دیگر وی به اسم حسن مثنی زخمی کربلا است. ابن‌سعد کتابی به اسم طبقات دارد که همه فرزندان ائمه(ع) را نوشته و نسل آنان را هم ذکر کرده است. واقعه ی عروسی قاسم ساخته و پرداخته شده است.

سال کنونی در تهران، ماشینی را گل زدند و به عنوان عروسی قاسم در خیابان می‌چرخند

سال کنونی در تهران، ماشینی را گل زدند و به عنوان عروسی قاسم در خیابان می‌چرخند. نگاه کنید به کجا رسید؟ قبلاً در تعزیه‌ها خنچه درست می‌کردند، الان ماشین گل می‌زنند و در تهران این رخ داد و در فضای سایبری هم پخش گردید.

در رسانه اعلام کنید و بیان کنید چون روز به روز به این ماجرا پروبال می‌دهند و بزرگ‌تر می‌کنند؛ اول خنچه می‌آوردند و امروز ماشین گل می‌زنند. بعضی گمان می‌کنند این رسم مثل آن است که وقتی جوان یا نوجوانی از دنیا می‌رود برای او حجله می‌بندند و این مراسم از این قبیل است؛ اما این‌طور نیست؛ لکن می‌گویند قاسم عقد کرد. نمی‌گویند این حجله برای آن است که آرزوی دامادی تو را داشتیم؛ می‌گویند داماد کربلا است.

آیا شرکت در این مراسم با علم به غیر حقیقی بودن آن جایز است؟

علاوه بر این آیت‌الله محسن حیدری دیگر پژوهشگر تاریخ اسلام و تشیع در این باره در گفت‌وگو با ایکنا اظهار کرد: بحث عروسی قاسم بین منطقه های شیعه چه در ایران و چه در عراق شهرت دارد ولی مستند تاریخی درست و حسابی ندارد.

سندی برای این مبحث ذکر نگردیده است

برای نخستین بار در قرن دهم کتابی به اسم «روضه‌الشهدا» واعظ کاشفی این قصه را عنوان نموده هر چند سندی برای آن ذکر نکرده است. پس از آن زنده یاد طریحی نیز این داستان را مطرح کرده است. پس از آن نیز کتاب‌های متأخر زیادتر در عالم شعر و ادبیات این را نقل کرده و رایج شدن پیدا نموده است.

اما در بین کتب کلیدی و مقاتل معتبر و قدیمی اثری از این روایت وجود ندارد. از سویی شرایط روز عاشورا شرایط عادی و شایسته ای برای این مراسم نبوده است و چنین شرایطی نمی‌توانست فراهم باشد.

در برخورد با مجالسی که در آنان از عروسی قاسم گفت وگو می‌شود اگر در حد شعر و زبان حال باشد عیبی ندارد، اما اگر کسی بخواهد به عنون واقعه تاریخی  به آن پرداخت کند و آن را نقل کند، مستند نیست و سند معتبری ندارد.

انتهای پیام