آیت‌الله احمد عابدینی در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، در مورد ارتباط اخلاق و فقه اظهار کرد: فقه در گذشته، اخلاقی بود، ولی پس از ماشینی شدن امور، فقه از اخلاق فاصله گرفت؛ در نتیجه امکان دارد امروزه برخی از امور فقهی با اخلاق مطابقت نداشته باشد. البته فقه ارتقا یافته، فقهی هست که طبق اخلاق باشد.
وی دنبال کرد: اگر بتوانیم امور فقهی را اخلاقی ساخته و در جامعه گسترش دهیم، افرادی پیرو آن خواهند گردید. برای رایج شدن آن باید گزاره‌های اخلاقی را قوی کرده و فقه را به سوی اخلاقی بودن سوق دهیم.
این استاد حوزه علمیه در مورد فقه سنتی افزود: اگر فقه سنتی را مبتنی بر آیات و روایات موردنظر داشته باشیم، این آیات و روایات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که می‌توانند با شرایط امروز کنار آمده و روزآمد شوند، ولی اگر مراد از فقه سنتی فتواهایی هست که فقهای پیشین داده‌اند، این فتواها نمی‌تواند در شرایط امروزی خودنمایی نماید.

فقه مبتنی بر آیات و روایات استعداد گسترش دارد، نه فتواهای علمای گذشته

آیت‌الله عابدینی اضافه کرد: اگر قرآن، روایات و عقل را مبنا قرار داده، آنان را مراجع فقهی دانسته و امروز خودمان مراجع نوینی را برداشت کنیم، مراجع فقهی می‌توانند بر جامعه امروزی حکومت کنند؛ ولی اگر فقه به معنای فتواهای گذشتگان باشد، نمی‌تواند بر جامعه امروزی حکومت کند.
وی با بیان اینکه زیادی از اشخاص چون بخش زیادی از عمر خود را با فقه سنتی گذرانده‌اند، درمورد فقه پویا نظر چندان مثبتی ندارند، اظهار کرد: اگر فقه پویا به عنوان فقه بی‌مبنا مطرح باشد، من آن را قبول ندارم؛ ولی اگر در مورد مسائل فقهی مستقیما از روایات، فرمایشات معصومین و آیات قرآن استفاده کنیم، این فقه از نظر من فقه پویا هست، البته آن هم با روش خود من که جدا کردن عرف از شرع هست، به گونه‌ای که امور عرفی متغیر و امور شرعی ثابت باشد.

مسائل زمانه احتیاج به فهمی نو دارد

وی اضافه کرد: فقه موجود بسیار کم مبتنی بر قرآن هست.

انتهای پیام