احمد نامداری – به گزارش پایگاه خبری فرهنگی شهرکریمه نکته مهمی که باید در کنار این حادثه به آن توجه شود تصمیم اشتباه مدیریتی مسجد جمکران در حذف ساختار منسجم  واحد روابط عمومی است که چند سال قبل با یک تصمیم غلط مدیریتی حذف گردید و وظایف آن با چارچوب های عجیب و غریب تقسیم و یا کاملا حذف گردید .

برای اثبات عوارض سنگین این تصمیم با نگاهی به پایگاه اطلاع رسانی مربوطه در فردای روز وقوع حادثه می بینیم که هنوز اطلاعیه و خبر جمع بندی شده ای در ساختاری به مرکزیت روابط عمومی و پایگاه خبری مسجد منتشر نگردیده است که کاملا نشانی از عدم تمرکز سیاست های رسانه ای در این مرکز بزرگ فرهنگی مذهبی بین المللی و وسواس های بیش از حد در این زمینه است که با وجود یک کارشناس حرفه ای رسانه ای در چارچوب بخش رسانه آن مرکز ،منجر به انتشار خبر و گزارش واقعه نشده که گواه موانع مختلف در زمینه انتشار حرف آخر و اختیار عمل بخش رسانه است.

در حادثه امنیتی رخ داده ، فرایند واگذاری مدیریت فضای رسانه و اطلاع رسانی از طریق ساختار حراست مسجد اقدام حرفه ای نبود، آن هم در وضعیتی که مسوول مربوطه از فرط استرس و هیجان با صدایی لرزان و بدون تمرکز گزارشی ضعیف و دارای حاشیه به مخاطب ارایه داد.

ضمنا با توجه به تعدد روایات و انتشار روایت اول در فضای روشن شد که فضای رسانه ای و ارتباطی استان قم برای شرایط بحرانی خصوصا در مواقعی که بحث امنیت ملی در میان باشد آماده نیست.

با توجه به احتمال وقوع شرایط بحرانی در شهر مقدس و مذهبی قم باید به چند نکته مهم توجه کرد.:

مشاهده می شود روابط عمومی ها با عطف بر ساختار مکان های مقدس و مذهبی اکثرا برنامه منظم و مدونی برای رویارویی با بحران خبری ندارند و آمادگی ندارند تا بدانند در شرایط بحرانی چگونه فعالیت کنند و روابط عمومی معین و قدرتمندی ندارند.

نکته بعدی این است که مسئولان اطلاع‌رسانی در قم، رویداد محورند و پیامدهای انتشار یک خبر و تنظیم حرفه ای آن را در نظر نمی‌گیرند که با توجه به تیترهای مختلف در رسانه ها می توان به آن پی برد.

.

سه زاویه‌ای که در بحران مورد توجه قرار می‌گیرند، دولت، جامعه و نظام ارتباطی شامل مدیریت ارشد استان، روابط عمومی و شبکه رسانه ای هستند و لازم است که این سه اصل با هم هماهنگ باشند و بارها مانند آمادگی برای حوادث غیرمترقبه تمرین مانور دور میزی و عملیاتی داشته باشند.

مدل روایت صحیح باید به گونه ای باشد که در برابر وقوع بحران سازمان مربوطه توانمندانه عمل و سیاست‌های بحران را اجرا کند و نه منفعل و پسیو و با تاخیر آن هم با نگرانی از تنظیم خبر زیر نظر نگاه امنیتی و نه حرفه ای.

بپذیریم، تولید و پخش خبر نیازمند مدیریت توسط اهل فن و متخصصین است؛ دوم اینکه اخبار در اولین فرصت در اختیار مردم قرار گیرد و سوم اینکه انتشار خبر کافی نیست و باید به جهت اقناع مردم و جلوگیری از پیامدهای ثانویه از توان کارشناسان، صاحب ‌نظران و مسئولان مختلف برای بررسی رویداد استفاده شود/ پایان پیام