– خبر ها فرهنگی – به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، محمدجواد رحیمی کارگردان مستند «روزمرگی های یک محیط بان» است. او سال کنونی با پنج فیلم در جشنواره مردمی فیلم عمار حاضر است و جزء کارگردان‌های پرکار این دوره از جشنواره است. با این کارگردان در مورد […]

– خبر ها فرهنگی –

به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، محمدجواد رحیمی کارگردان مستند «روزمرگی های یک محیط بان» است. او سال کنونی با پنج فیلم در جشنواره مردمی فیلم عمار حاضر است و جزء کارگردان‌های پرکار این دوره از جشنواره است. با این کارگردان در مورد ایده و جزئیات ساخت «روزمرگی های یک محیط بان» گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

زمان برپایی نهمین جشنواره عمار اعلام گردید

 

رحیمی اظهار کرد: چند سالی است که دغدغه حیات وحش پیدا کرده‌ام و در خلال این دغدغه با فضای حیات وحش و محیط زیست ایران و چالش های موجود در آن آشنا شده‌ام. در میان بررسی‌هایم به کارکرد بسیار جالب یک محیط بان به اسم احمد بحری برخوردم. کار وی بسیار خاص بود چراکه برای نخستین بار در کشور مبدع طرح «نذر طبیعت» شده بود. او ساکن استان شهر قم است و به عکاسی بسیار علاقه‌مند است و قبل ازینکه محیط‌بان گردد، عکاس بوده است. کوشش احمد بر این است که در شیفت کاری خود از حیات وحش، محیط زیست و هرچیزی که فکر می‌کند به ارتقا درک مخاطب و جلب توجه مردم به محیط زیست کمک می‌کند، عکاسی کند و در صفحه اینستاگرام خودش قرار دهد. او بویژه در مورد مسائل و مشکلات محیط زیست، عکس ها و خبر ها او بویژه در مورد مسائل و مشکلات محیط زیست، عکس ها و گوناگونی را تهیه می‌کند و با مخاطبانش به اشتراک می‌گذارد. منطقه‌ای که احمد در آن فعالیت می‌کند، تالابی به اسم مره است که در بهشت معصومه شهر قم واقع است و امکان دارد اصلا کسی نداند که در شهر شهر قم تالاب وجود دارد. کارکرد خوب آقای بحری در مراقبت و توجه به محیط زیست، دستاویز خوبی بود که سراغ وی برویم و به این بهلانه با فعالیت ها و فضای ماموریت او زیادتر آشنا گردیم.


محمدجواد رحیمی کارگردان مستند روزمرگی‌های یک محیط‌بان

وی در توضیح «نذر طبیعت» اظهار کرد: داستان نذر طبیعت اینچنین بود که یک روز یکی از دنبال‌کننده‌های آقای بحری با دیدن عکس ها و مطالب موجود در صفحه اینستاگرام وی به وی پیام می دهد و می‌گوید پدرش یک محیط‌بان بوده و وی از طریق عکس ها و مطالب موجود در صفحه اینستاگرام، به سختی‌ها و اعتبار کار محیط‌بانی پی برده و تازه فهمیده پدرش چه شغل شریف و ارزشمندی داشته است. او در ادامه گفته که می‌خواهد برای شادی روح پدرش کاری را انجام دهد؛ آقای بحری در همان در خلال درگیر تامین بودجه ساخت آبشخوری برای عقاب‌های سایت استان شهر قم بود و در تامین بودجه آن مشکل داشته است؛ به همین علت وجهی را در اختیار آقای بحری می‌گذارد و وی نسبت به ساخت آبشخوری برای سایت عقاب‌های استان شهر قم اقدام می‌کند و واقعه ی نذر طبیعت از همین جا آغاز می‌شود.

رحیمی در توضیح فعالیت های دیگر این محیط بان اظهار کرد: احمد بحری هرجا که نسبت به حیات وحش حس خطر کند سریعا به آنجا می‌رود و حالا دامنه فعالیت‌های او بُعد ملی پیدا نموده است و دیگر محدود به استان شهر قم نمی‌شود. در این دو سالی که احمد فعالیت خود را آغاز کرده، بانی نذرهای زیادی در طبیعت شده است و با بازتاب خبر ها در این دو سالی که احمد فعالیت خود را آغاز کرده، بانی نذرهای زیادی در طبیعت شده است و با بازتاب ذی ربط به مشکلات محیط زیست در صفحه اینستاگرام خودش، کمک می‌کند تا مراجع لازم برای حل مشکل ذی ربط فراهم گردد. با تلاش‌های متعدد آقای بحری نسبت به عایق بندی دو سر این کابل ها اقدام گردید و این مشکل حل گردید. آقای بحری با تداوم این کوشش رخدادهای خوبی را رقم زده است و در فضای سایبری اعتماد مخاطب های زیادی را به خود جلب کرده است. حالا تمام دنبال‌کننده‌هایش به وی اعتماد دارند و با اطمینان کامل پول خود را در اختیارش قرار می‌دهند تا او این وجوه را در راه نذر طبیعت و مواردی که به محافظت و مراقبت از محیط زیست کمک می‌کند، خرج کند.

 

 

این کارگردان در تعریف علل ساخت مستندی با موضوع محیط زیست، اظهار کرد: محیط بانی آقای بحری جرقه اولیه‌ای برای من بود تا محیط بانانی که در حیطه وظیفه ها شغلی‌شان اقدامات شاخصی را انجام داده اند و از سایرین متمایز می باشند را شناسایی و روی آنان تمرکز کنم و به این دستاویز، به فضای اکوسیستم منطقه و حیات وحش استان های متفاوت کشور نیز توجه نمایم. ما محیط بانانی خاصی در کشور داریم؛ به طور مثال محیط بانی داریم که در منطقه ای مرزی در غرب کشور، در محدوده ای که مملو از مین است، مشغول فعالیت است؛ یا محیط بانانی داریم که در زمستان به شیفت های سه ماهه می‌روند و گاه در برف گیر می‌کنند و تا زمانی که برف ها آب نشود، نمی‌توانند برگردند؛ یا به طور مثال خانمی که شغلش محیط بانی است. اینها نمونه محیط بانانی می باشند که در کسوت محیط بانی نسبت به وظیفه ها خود بی‌تفاوت نبوده‌اند و توانسته‌اند از روزمرگی خود خارج گردند.

این مستندساز در مورد سبب انتخاب اسم «روزمرگی‌های یک محیط بان» برای این فیلم، اظهار کرد: روزمرگی یک صفت منفی است که امکان دارد در آغاز، انجام امور رومزه و به نحوی کسالت بار را به ذهن متبادر کند اما از نگاه من درون آن یک استعاره وجود دارد و مقصود، آن دسته از محیط بانانی است که متمایز عمل کرده‌اند. در این راستا قسمت اول را به آقای بحری اختصاص دادیم.

رحیمی در مورد دشواری های تولید مستند با موضوع محیط زیست اظهار کرد: کار کردن در حوزه حیات وحش دشوار است و لازم است با طمانینه زیادی صورت پذیرد؛ به طور مثال پلانی که در این مستند از پرنده های مهاجر گرفتیم، بسیار سخت و زمانبر بود و شما باید برای ضبط زیادی از پلان ها بدون اینکه کوچکترین حرکتی داشته باشید، به کومه استتار بروید تا بتوانید موضوع مورد نظرتان را شکار کنید.

وی مستند «روزمرگی های یک محیط بان» را قسمت نخست یک مجموعه ۲۶ بخشی دانست و اظهار کرد: این مجموعه مشتمل بر ۲۶ قسمت است که قسمت اول آن به تهیه کنندگی خانه مستند ساخته شده است و حالا در پی ساخت سایر قسمت های این مجموعه هستیم. هزینه ساخت اینچنین مستندها بسیار بالاست و امید داریم سازمان محیط زیست پای کار بیاید تا بودجه ساخت قسمت های بعدی نیز تامین گردد چراکه ما این آمادگی را داریم قسمتهای بعدی را نیز تولید کنیم.

مستند «روزمرگی‌های یک محیط بان» برای نخستین بار در نهمین جشنواره مردمی فیلم عمار اکرانی می گردد.