به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری شهرکریمه، آیت الله محمدمهدی میرباقری رییس فرهنگستان علوم اسلامی قم به مناسبت دهه اول محرم در مدرسه علمیه فضیه سخنرانی می‌کردند و خبرگزاری شهرکریمه نیز این مطالب را پوشش می‌داد.

همان‌طور که مخاطبان فرهیخته خبرگزاری شهرکریمه مستحضر هستند خطیب در قالب منبر شاید نتواند آن‌گونه باید به همه ابعاد یک بحث علمی بپردازد و افزون بر آن در تهیه خبر نیز بنا به اختصار و ایجاز است بنابراین نباید مبنای قضاوت نسبت به دیدگاه علمی افراد باشد.

از سوی دیگر باید توجه داشت برخی افراد با تقطیع متون و گزینش بخشی از مباحث مطرح شده بلافاصله موضع گیری کرده و آراء و اندیشه افراد را به طور کلی رد می‌کنند که این کار با نقد علمی فاصله زیادی دارد و در برخی موارد از دایره انصاف نیز خارج است.

بر این اساس خبرگزاری شهرکریمه مباحث مطرح شده را به طور کلی رد یا اثبات نمی‌کند، هرچند که ما نیز نسبت مبانی فرهنگستان علوم اسلامی قم تأملاتی داریم اما از آنجایی که رسالت خود را حفظ امانت می‌دانیم متن کامل این بخش از سخنان آیت الله میرباقری را در ادامه می‌آوریم:

«من یک هشدار جدی می‌دهم نسبت به این انبوه‌خوانی‌هایی که از علوم انسانی و اجتماعی مدرن در حوزه دارد اتفاق می‌افتد‌. اینها کتبی هستند که انسان تا فرقان ندارد نباید سراغشان برود. بله، اگر کسی جزو عبادالله شد و نورانی به نور هدایت الهی شد و فرقان داشت، می‌تواند سراغشان برود (فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ). تا به آنجا نرسیدی، «فَلْیَنْظُرِ اَلْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ»؛ آدم باید به طعام خودش نگاه کند؛ در معنای این آیه فرمود: «عِلْمُهُ اَلَّذِی یَأْخُذُهُ عَمَّنْ یَأْخُذُهُ». علمتان را ببینید از چه کسی می‌گیرید.

این نکته را من جدی می‌گویم. این کسانی که فیلسوفان دوره مدرن که دست به بدنشان بزنی باید بروی آب بکشی، این نجاست مال روحشان است که به بدن سرایت کرده است. روح کافر نجس است که جسمش نجس می‌شود. قرآن به ما گفته است این‌قدر فاصله‌گذاری کنید. حال اگر من بدون اینکه جهاز هاضمۀ خودم هم تقویت کرده باشم که بتواند آن اطلاعات را تصفیه کند، انبوهی از آن اطلاعات آنها را در جهاز هاضمه خودم ببرم، طبیعی است که مسموم می‌شوم.

این انبوه‌خوانی که به‌خصوص جوانان عزیز ما، و گاهی طلبه‌های جوان ما، انجام می‌دهند، با فرقان، خیلی خوب است و آدم می‌داند دارد چه کار می‌کند. اما اگر بخوانیم تا ببینیم که حق کجاست، این اولِ خطاست. آنها حق و باطل را با هم قاطی کرده‌اند و قاطی کردنش اینطوری است که «کَلِمَهُ حَقٍّ یُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ». اگر فرقان نباشد، یک‌موقعی خدای‌نکرده ما در دهه‌های آینده تبدیل می‌شویم به یک فضلایی که ابزار عرفی‌سازی دین می‌شویم و دین را به نفع مفاهیم عرفی و به نفع مفاهیم مدرن و به نفع علوم مادی تغییر می‌دهیم و ابزار این کار می‌شویم.

البته حتماً حوزه‌ها مکلف‌اند که بر این علوم، مُشرف بشوند و سخن دین را نسبت به آنها بفهمند و ارائه کنند؛ اصلاً این‌طوری، جامعه‌سازی و جامعه‌پردازی می‌شود؛ اصلاً مسئله امروز ما این است. ولی این کار یک قواعدی دارد. اینکه ما از آن طرف بیاییم و مفاهیم عرفی را بگیریم و فرایند اصلاحات اجتماعی را براساس ادبیات مدرن [تعریف کنیم و بپذیریم،] و بعد بگوییم امام حسین(ع) هم همین کار را می‌کردند و [بگوییم] «إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ إلاصلاحِ فی أُمَّهِ جَدّی» یعنی همین، و حضرت هم همین کار را می‌کرده است، این حرف، قطعاً انحراف است و انحراف خطرناکی هم هست؛ فرق نمی‌کند آن کسی که این انحراف را دارد خدایی‌نکرده ملبس باشد یا نباشد. باید با قرآن و با معارف اهل بیت(ع) و با یک رفت‌و‌برگشت مستمر بین معارف قرآن و اهل بیت(ع) بتوانیم به مفاهیم اساسی برسیم [و این امور را تحلیل کنیم.]».