«معادباوری» انسان را از پایبندی در دنیا می رهاند

به گزارش شهرکریمه حجت الاسلام حبیب الله فرحزاد چهارشنبه شب در جمع عزاداران حسینی حرم مطهر حضرت کریمه اهل بیت (س) با اشاره به اینکه خداوند با آفرینش انسان، خود را «أحسن الخالقین» خواند اظهار کرد: تعابیر الهی «فتبارک الله أحسن الخالقین» و «لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم» در قرآن نشان می‌دهد که خداوند انسان را «أحسن المخلوقین» می‌داند.

وی افزود: البته خداوند این برترین آفریده خود یعنی انسان را در اسفل السافلین دنیا آورد تا امتحان شود و به تکامل برسد.

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: در عین حال خداوند به انسان می‌فرماید اگر تو به من ایمان داری، من نیز به تو ایمان دارم و این امر نشان می‌دهد که نور انسان‌های مؤمن از نور الهی است و این دو از یک حقیقت هستند.

فرحزاد با توضیح اینکه یکی از مواردی که انسان را از دنیای فانی جدا می‌کند، توسل به اهل بیت(ع) است اظهار کرد: اگر انسان زندگی الهی داشته باشد آن گاه ائمه معصومین (ع) او را حمایت می‌کنند، همچنان که حکایت زندگی بانو شطیطه نیشابوری همین را نشان می‌دهد، پیرزنی خانه دار که خُمس خود را نزد امام کاظم (ع) فرستاد و امام (ع) نیز کفن خویش را به همراه کمک مالی برای وی فرستادند.

وی سپس تصریح کرد: یکی دیگر از این مؤمنان حقیقی فردی به نام زکریا بن آدم است که وقتی به دیدار امام رضا (ع) رفت، امام (ع) همه کارهای خود را تعطیل کردند و در خدمت او بودند، فردی که مزار او در شیخان قم زیارتگاه اهل دل است.

استاد حوزه علمیه قم همچنین بیان کرد: در تعبیر ائمه معصومین (ع) دوست داشتن شیعیان و مریدان شیعیان از مواردی است که در کلام آن حضرات بارها گفته و تکرار شده است.

اصحاب امام حسین (ع) از مصادیق مؤمنان حقیقی هستند

فرحزاد اضافه کرد: یکی دیگر از مصادیق مؤمنان حقیقی، اصحاب امام حسین (ع) هستند که شأن و مقام آن‌ها تا آن جاست که زیارتنامه این شهدا از سوی امام معصوم (ع) نقل شده است

وی در ادامه با اشاره به این که اصحاب سیدالشهداء (ع) در روز عاشورا برای شهادت و عروج بر یکدیگر سبقت می‌گرفتند گفت: وقتی حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در شب عاشورا بیعت را از یاران خود برداشتند و خالصین آنان ماندند، آن گاه پرده‌ها کنار زده شد و این مؤمنین حقیقی جایگاه خود را در بهشت دیدند و به همین دلیل بود که در روز عاشورا مشتاق شهادت و سیر الی الله و رضوان الهی بودند.

فرحزاد با بیان اینکه این مؤمنان حقیقی، مرگ خود را یک زندگی پاینده می‌دانند گفت: جلوه ویژه این ایمان حقیقی که برگرفته از یک خودشناسی واقعی است، شخصیت حرّ در روز عاشوراست که خویش را  برای لحظه‌ای بین بهشت و جهنم دید، بر خود لرزید، نجات پیدا کرد و رستگار شد.

توبه حقیقی و حرکت از سرافکندگی به سرافرازی

وی افزود: این توبه حقیقی همان است که حرّ را از یک سرافکندگی مطلق به یک سربلندی و سرافرازی جاودانه رساند.

فرحزاد تصریح کرد: انسان هر کاری که در زندگی انجام می‌دهد باید از خود بپرسد که آیا خدا و امام زمان (عج) از این کار رضایت دارند یا خیر و این امر شاخص بسیار خوبی برای تشخیص حق از باطل و ثابت قدم ماندن در مسیر حق است.

انتهای پیام/ ۱۳۷