به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از ایکنا از لرستان، آیت‌الله سیداحمد میرعمادی، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه خرم‌آباد در سلسله مباحثی تحت عنوان «درس‌هایی از نهج‌البلاغه» عنوان داشته هست: امیرمؤمنان علی(ع) به‌عنوان پدری که در آستانه مهاجرت از دنیای فانی هست و سرد و گرم‌های روزگار را به‌خوبی چشیده و در ذهن و ضمیرِ هوشیار خود، آن‌ها را هضم کرده اینک در قالب کلمه‌ها و جمله‌های زیبایی به فرزند خود، جابه جایی می‌دهد: «المُقرِلِلزَّمَانِ؛ اعتراف‌کننده بر گذشت زمان» زمانه و روزگار، ویژگی‌ها و قوانین خاص خود را دارد. در این زمانه، آدم به دنیا می‌آید، دوره‌های کودکی و نوجوانی را پشت سر می‌گذارد و حوادث مختلفی بر او می‌گذرد. این‌ها هیچ کدام در اختیار آدم نیست و آدمی ناچار هست در مقابل آنها تسلیم گردد.

در این میان، شکی نیست که آدم، صاحبِ اختیار و عزم هست و می‌تواند سرنوشت خود را بسازد و مسیر هدایت را بپیماید.اما همین عزم و اختیار ما از میان حوادثِ چاره‌ناپذیر زمانه و روزگار می‌گذرد که باید تسلیم آن بود.
عبور ایام، علت عبرت و عاملِ رسیدن به نهایت هست. اگر در دگرگونی‌ها و پست و بلند آن، تامل گردد، درس‌های بسیاری دارد ، امیرمومنان علی(ع) می‌فرماید: «وَاعلم یا بنیّ انَّ الدهرَ ذُوصرُف…»، »، پسرم بدان که روزگار، دگرگونی‌ها دارد و به طور مستمر چهره عوض می‌کند.
روزگارهمیشه به یک منوال نیست، گاهی به سود ماست و گاهی به آسیب ما: «الدّهرُیَومان، یُوم لَک و یُومُ عَلیکَ؛ روزگار بر ماندگان همچنان می‌گذرد که بر رفتگان گذشت.روزگار، یا رنج هست یا رنجور؛ اگر فهم گردد رنج هست اگر از دست برود رنجور هست.