به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از خبرگزاری فارس از مشهد، همه ساله از روز اول ماه ذی القعده که هم زمان با سالروز میلاد بانوی کریمه اهل بیت حضرت معصومه(س) تا دهم این ماه که مصادف می باشد با میلاد با سر سعادت ولی موهبت ما ایرانی ها، حضرت رضا(ع) با عنوان دهه کرامت اسم گذاری شده هست. اسم گذاری بسیار نیک و مبارک که توان دارد سرآغاز دگرگونی جدی در فلسفه وجودی کرامت و مشی شهروندی شهروندان و ساکنین این کره خاکی و ایرانیان عزیز باشد.

پرواضح هست که واژه کرامت از نظر لغوی در اصل به معنای بزرگواری و عظمت معنوی هست، کرامت یعنی عزت، شرف و نهایت، ویژه آن موجودی هست که کرامت به وی نسبت داده شده هست، به هر حال، این واژه در شرح آدم های نیک و صالح به کاربرده می گردد و بی ثباتی رفتاری آدم موجب شده تا این واژه پایداری معنایی لازم را نداشته باشد.

در قرآن مجید نیز به کرامت اشاراتی شده هست، از آن جمله میتوان به وَ مَنْ یُهِنِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ مُکْرِمٍ‏ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ ما یَشاءُ و هر کس را خدا خوار کند، کسى وی را گرامى نخواهد داشت! خداوند هر کار را بخواهد (و صلاح بداند) انجام می دهد (حج، آیه ۱۸) یا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ‏ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ گرامی ترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است(حجرات، آیه۱۳)

هرگاه خداى تعالى در قرآن با واژه کرامت وصف می گردد اسمی هست براى احسان و موهبت بخشیدن، فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌ‏ کَرِیمٌ(نمل، آیه۴۰) و هرگاه آدم با واژه کرم در قرآن وصف گردید در آن صورت اسمی هست براى اخلاق و افعال پسندیده‏اى که از آدم ظاهر می گردد.

حضرت رضا(ع) می فرمایند: کسى که پرهیز از گناه ندارد دین ندارد و کسى که تقیه نداشته باشد ایمان ندارد و گرامی ترین شما نزد خدا کسى هست که زیادتر تقیه کند. از وی پرسیدند: اى پسر رسول خدا، تا چه زمان؟ آن نور منجلی فرمودند: تا روزى که زمان آن مشخص شده و آن روز، روز خارج شدن قیام ‏کننده ماست، هرکس پیش از خارج شدن قائم ما تقیه را ترک نماید از ما نیست. دو مرتبه از محضر مبارکشان سوال گردید: اى پسر رسول خدا، قائم شما اهل بیت کیست؟ جواب شنیدند: چهارمین نفر از اولاد من که فرزند سیده کنیزان هست، خداوند به ابزار او زمین را از هر ستمى پاک می ‏سازد.

حتی تاریخ نقل می کند بعد از شهادت امام رضا(ع) و آمدن مأمون به بغداد، خاندان عباسى، مأمون را به جهت اعطاى مقام ولایت عهدی به امام هشتم(ع) سرزنش می کردند، مأمون در توجیه عمل خود فضایل ثامن الحجج(ع) را براى آنها بازگو کرده و اظهار می کرد: این خاندان، علم و حکمت را از پدران خود به میراث برده ‏اند و در کرامت و اخلاق والا و بی مثل می باشند.

رسول مکرم اسلام(ص) می فرماید: خداى بزرگ، کریم هست و کرم را دوست می دارد. ‏ ‏امیرالمؤمنین برنده خیبر على(ع) می فرماید: کسى که پیش از سوال می بخشد، کریم هست، حوادث ناگوار در روح کریم اثر نمی گذارد. کریم، انسانى هست که از حرام پرهیز کند و از همه عیب ها منزه و پاک باشد. اگر کسى روح را به کرامت و عظمت بشناسد همه دنیا در چشمش کوچک می گردد.

کرامت، بزرگوارى و دورى از هر پستى و فرومایگى هست، از اسمای حضرت حق بوده و به فرموده رسول مکرم اسلام(ص): دوستى دنیا ریشه هر معصیت و ابتداى هر گناه هست. باید براى رسیدن به قله بلند کرامت به جنگ افزار پرهیز از گناه و دنیاطلبی و هوا و هوس و در یک کلمه به جنگ افزار تقوا مجهز گشت. به فرموده امیرالمؤمنین(ع): کلید کرم، تقواست و به فرموده خداى بزرگ در قرآن کریم: باکرامت ترین (گرامی ترین) شما نزد خداوند باتقواترین شماست.

علاوه بر این، امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند: هرکه برای خود کرامت قائل باشد، دنیا در نظرش خوار و کوچک می گردد. پس کرامت به معنای کوچک شمردن دنیا نیز هست، وی علاوه بر این فرموده اند: هوای نفست را مهار کن و بر آن بخیل باش که اگر کسی بر نفس بخل بورزد، واقعیت کرامت را یافته هست.

بعضی دیگر از روایات، وفاداری را به بزرگواری تعبیر می کنند، امیرالمؤمنین(ع) دراین باره می فرمایند: وفاداری به پیمان ها از بزرگواری آدم هست. بنا به آنچه بیان گردید، صفت زیبا و جلاله، کرامت پیش از هر چیز دین داری و دوری از گناه و بخل داشتن نفس اماره و بعد کوچک شمردن دنیا را دربردارنده می گردد، ازاین رو هست که امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند: کریمان کسانی می باشند که شکیباتر و پرتحمل ترند؛ در عفو و گذشت شتاب دارند.

حال در ترکیب «کرامت رضوی»، میتوان برای کرامت این مفهوم را در نظر گرفت: که کرامت، یعنی تجلی گاه اسماء الهی در وجود نازنین ثامن الائمه(ع)؛ البته باید توجه داشت که امامان ما کرامات زیادی دارند و این آدم ها می باشند که برگرفته از سیره و منش حضرات معصومین(ع)، روح مشی کرامت را در خود تجلی کنند.

از آنجا که در عبارت «کرامت شهروندی»، کرامت به معنای تجلی رفتارهای نیک و شایسته شهروندی برگرفته از آیین و روش بزرگان دین، علی الخصوص، چهارده نور واحد اَزلی حضرات معصومین(ع)، هست و مفهوم تک تک حروف آن، با کالبد معنایی و رفتاری منشورهای با اهمیت زندگی بشر هم راستاست، می طلب همت و پشتکار مشی شهروندی به مسیری حرکت کند تا هر چه زیادتر صفت ها نیک کریمانه در زندگی تک تک آدم ها ساری و جاری باشد.

نگرانی وجود بیشتر از ۱۵ میلیون پرونده در محکمه های قضایی که با دست کم طرفیت دعوا، یعنی قریب به یک سوم شهروندان ایرانی در حال نزا و درگیری های متفاوت به دوراز عزت و مشی کریمانه اهل بیت می باشند، لزوم توجه زیادتر به کرامت شهروندی و شروع و بازخوانی دو مرتبه رفتارهایمان در زندگی روزمره را، هم زمان بافضیلت های بزرگ دهه کرامت، متجلی می سازد.

امید که این دهه، شروع هر ساله بازخوانی دفتر مشی شهروندی و دو مرتبه نقطه سرخط هایی برای رابطه کریمانه با همدیگر در روال زندگی های مهربانانه مان باشد. کافی هست من و شما نیت کنیم و حتی اگر گردید یک کرامت به هم نوعمان کنیم.