به گزارش خبرنگار پایگاه خبری شهرکریمه، دکتر میثم سفید خوش، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و دکتر علی خورسندی طاسکوه، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی دیشب در برنامه زاویه به بحث درباره ایده نهاد علم درباره استقلال دانشگاه در ایران پرداختند.

ابتدا خورسندی با بیان چهار مدل حکمرانی در دانشگاه‌های جهان به عنوان حکمرانی آکادمیک، حکمرانی بازار، حکمرانی ایدئولوژیک و حکمرانی نهاد دولت یا قدرت گفت: به طور کلی چهار رویکرد مورد توجه برای گونه‌شناسی استقلال دانشگاهی داریم که عبارتند از: استقلال علمی، استقلال مالی، استقلال استخدامی و استقلال سازمانی و مهمترین آن استقلال سازمانی است که مبنای سایر استقلال‌ها می‌باشد.

وی افزود: از حدود شصت سال اخیر دانشگاه‌های ایران درگیر مشکلاتی در استقلال سازمانی‌اند و بزرگترین ضعف آموزش عالی کشور رویکرد کنترلی در اداره دانشگاه‌ها و عدم رهبری دانشگاه‌هاست، مهمترین دلیل به کارگیری چنین رویکردی توسط نهادهایی چون وزارت علوم عدم اعتماد به دانشگاه و کنشگری دانشگاهی می‌باشد که خروجی آن چیزی جز تربیت مجموعه‌ای از تکنوکرات‌های محافظه کار نیست که مسبب وضع موجود کشورند و این رویکرد عملا باعث می‌شود تا نوآوری و ابتکار به حاشیه برود.

سفیدخوش بعد از بررسی لغوی و مفهوم‌ شناسی واژه استقلال اظهار داشت: استقلال دانشگاه متفاوت از جدایی دانشگاه از دولت و ملت است و دانشگاه در شرایط کنونی دچار یک بحران درونی می‌باشد و توانایی ارائه راه حل برای مسائل کشور را ندارد.

خورسندی در پایان به نسبی بودن استقلال دانشگاه پرداخت و توضیح داد: دانشگاه‌ها در ایران از یک استقلال نسبی خوبی برخوردار هستند. دانشگاه یک امر سیاسی است زیرا اساسا آموزش یک امر سیاسی است و حتی در دموکرات‌ترین کشورها هم آموزش یک امر سیاسی بوده. برای مثال در کشوری مثل کانادا که دارای دموکراسی است فقط کاتولیک‌ها میتوانند مدرسه داشته باشند و مسلمانان از این حق محروم اند. /۸۸۲/ ۲۰۲/