من به هیچی وابسته نمیشم

هیچکس نمیگه که جاتون خالی ۱۰ سال پیش نشستم پای منقل دعا کردم که به امید خدا مصرف مواد رو شروع کنم. حتی خود این آدم اصلا متوجه نشده چه زمانی معتاد شده. بر اساس آمارها تقریبا ۲۰% افراد معتادی که شدیداً درگیر بیماری اعتیاد هستند نیز از بیماری خود مطلع نیستند ، یعنی نمی دادند که معتاد هستند. بهشون بگی معتاد هم ناراحت میشن و میگن اگه بخوام همین فردا میزارمش کنار. خود این آدم معتاد یه روز که خودش و تو آینه می‌بینه ، چهره‌ی داغون و خراب خودش رو هنوز زیبا میبینه و نمیخواد باور کنه که یه معتاد واقعی شده. اکثر آدما همیشه تو انکار نقاط ضعفشون هستند.

هیچکس با یک بار مصرف معتاد نمیشه

متخصصا میگن: اولین اثر مصرف یه ماده روی فرد اگه خوب باشه به احتمال زیاد فرد مصرف رو ادامه میده و خیلی زود معتاد میشه. فکر کن اگه یه جوون مضطرب لبش به تریاک بخوره ، صد البته که آروم میشه اما مشکل اینه که بلافاصله با لذت مصرف این ماده و حس آرامشی که دنبالش بوده فکر میکنه ماده‌ی حیاتی زندگیشو پیدا کرده اما در واقع افتاده توی دام مصرف. راه حل اینه که این افراد باید به روانشناس و روانپزشک مراجعه کنن و دردشونو با درمان‌های این متخصص‌ها درمان کنن.

کی گفته شیشه اعتیاد داره ؟

اگه از متخصصین درمان بپرسین شیشه چیه ؟ میگن شیشه سرطان اعتیاد، شیشه اعتیادآورترین ماده‌ی مصرفی در ایرانه. وسوسه‌های شیشه خیلی زیاده. تازه این بیمارها تقریباً ۳۰ درصدشون هذیان یا به اصطلاح عوام توهم دارن که به سادگی هم درمان نمیشه و سخت‌ترین بیماران از نظر درمان محسوب میشن.

تفریحی مصرف کردن اشکال نداره

چیزی به اسم مصرف تفننی نداریم. خیلی از معتادای کشور ادعا کردن که دارن تفریحی مصرف میکنن و معتاد نیستن. علت هم اینه که اینا فکر میکنن دارن کنترل شده مصرف میکنن اما مدت هاست افتادن تو دام اعتیاد و خبر ندارن. موادی مثل : هرویین و کراک و شیشه اصلاً مصرف تفریحی ندارن و از همون اول مصرف کننده‌ها مستقیم معتاد میشن. حالا عده‌ای میان ادعا میکنن که حشیش، گل ، تریاک رو میشه تفننی مصرف کرد. اما همونا رو هم درست بررسی کنی میبینی معتادن. مصرف هرچه قدر هم کم باشه نشونه‌ی ضعف اون آدمه. بعضی مصرف کننده‌ها مواد رو نشونه‌ی مرد بودن، خلاف بودن، قدرت و بزرگی میدونن. اما پشت این داستان همون ضعفه که پنهانه.

میشه با کمی مواد خوش گذروند

بعضی ها میگن اگه یه کم مشروب یا مواد نباشه اصلاً زندگی معنا و لذت نداره. برای این دسته از افراد همیشه باید سرشون گرم باشه و بدون مواد زندگیشون بی‌معنیه. معتادها وقتی ترک میکنن تا مدت‌ها مراکز طبیعی مغزشون درست کار نمیکنه. اونا تا مدت‌ها نمیتونن از یه موسیقی، یه منظره‌ی طبیعی یا یه تابلوی هنری لذت ببرن.