به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از ایکنا؛ ؛ همه مبلغین و همه افرادی که عهده‌دار بیان دین هستند، را دعوت می‌کنم که هرچه زیادتر به قرآن و روایات و متون دینی مراجعه کنند، دین را درست و دقیق متوجه شوند و آنچه را که از دین به دست می‌آید، برای مردم بیان بکنند. علاوه بر اینکه باید شرایط یک مبلغ حقیقی را هم از دین استخراج کنند.   کسی که از جهت علمی بسیار ضعیف هست و اطلاعات قرآنی و روایی ضعیفی دارد، حق ندارد منبر برود و در مقام بیان دین بربیاید.       پیامبران ما از جایگاه علمی بالایی بهره مند بودند؛ بنابراین من نمی‌توانم به مجرد اینکه چهار، پنج سال در حوزه علمیه درس قرائت کردم، مدعا کنم آن علمی که به ابزار او بتوانم دین را بیان کنم را دارا هستم. یک وقتی در زمان زنده یاد والد ما یکی از نماینده‌های زن در مجلس شورای اسلامی اظهار نظر دینی کرده بود و از موضع یک کارشناس دینی یک صحبتی زده بود، زنده یاد والد ما در درس فرمودند که من که بیشتر از پنجاه سال هست درس می‌گویم، جرأت نمی‌کنم خودم را به عنوان یک کارشناس دینی مطرح کنم، تو چگونه وقتی اطلاعی از اسلام نداری و در گوشه و کنار جسته و گریخته یک چیز‌هایی را خواندی و یا شنیدی، خودت را به عنوان کارشناس دینی مطرح می‌کنی؟ می‌خواهم عارض شوم یک جنبه مبلغ دینی جنبه علمی هست که باید در یک حد بالایی باشد.     جنبه دوم ایمان و باور آدم هست. یک مبلغ، روحانی و خطیب باید به آنچه که می‌گوید، ایمان و باور داشته باشد. اگر مردم را به خدا دعوت می‌کند، خودش باور جدی داشته باشد؛ اگر به معاد دعوت می‌کند؛ خودش باور جدی داشته باشد و اگر به نیکی و صفت ها پسندیده دعوت می‌کند، خودش عامل به وی باشد.     ما چقدر روایات داریم که در آنها، از علم بلا عمل و عمل بلا علم، نهی شده هست نظیر: «من عمل علی غیر علمٍ کان ما یفسد بیشتر ممّا یصلح». فساد عمل بدون علم، بیشتر از صلاح آن هست.     مبلغ باید به باور‌هایی که مردم را به آن دعوت می‌کند، کاملاً معتقد باشد.     شرط سوم وراثت، تبلیغ هست. یعنی دین را برای مردم بیان بکند. وراثت انبیاء این هست که از هر راهی که مانده دین را به مردم ابلاغ بکند و برساند.   «آیت الله حاج شیخ محمدجواد فاضل لنکرانی»