۷۰۰ کیلومتر سفر با چشم دل برای اهدای زندگی

به گزارش شهرکریمه ایمن سادات موسوی نژاد بیان کرد : ۱۳ سال است که زندگی‌اش را با اهدای خون پیوند زده و در حقیقت زندگی اهدا می‌کند زیرا گفته‌اند اهدای خون مساوی اهدای زندگی است. طی سه سال اخیر پس از توفیق کسب کرامت کریمه اهل بیت(س) و گشایش حاجتش، اهدای خون را در جوار حرم ایشان انجام می‌دهد و برای این امر مسافت ۷۷۰ کیلومتری از رامشیر را طی می‌کند.

«مکی عساکره» از اهداکنندگان مستمر خون است که به شهر قم به دلیل معنوی بودن و وجود حرم فاطمه معصومه(س) علاقه دارد و این شهر را یکی از شهرهای دلخواه و مورد پسند خود می‌داند و ارادت خاص و علاقه شخصی به قم و حضرت معصومه(س) را از جمله عوامل اهدای خون در این شهر می‌داند.

به محض دریافت پیامک اهدای خون سریع اعلام آمادگی می‌کند و با وجود مشکل بینایی به تنهایی با اتوبوس راهی قم می‌شود و به اهدای خون می‌پردازد.

این اهداکننده خون از کرامت حضرت معصومه(س) اینگونه می‌گوید: زمانی که از مشهد به قم می‌آمدم با توسل به حضرت معصومه(س) مشکلم برطرف شد بنابراین نیت کردم در قم و جوار حرم کریمه اهل بیت(س) خون اهدا کنم.

اهدای خون در قم را تؤام حس و حال و آرامش خاصی عنوان می‌کند که تمام سختی‌های مسیر ۱۴ تا ۱۵ ساعته رامشیر را محو و بی‌معنا می‌کند. می گوید: زمانی که صبح‌ها می‌خواهم به قم سفر کنم گویی کل دنیا را می‌خواهند به من بدهند.

وی با وجود آنکه از سن ۲۸ سالگی به بیماری آر پی مبتلا شده و دید خود را از دست داده است ولی هر سه ماه یک بار خود را برای اهدای خون به قم می‌رساند.

عساکره می‌گوید:« پنج کیلومتری قم حال و هوای خاصی بر من چیره می‌شود. شهر قم در من معنویت خاصی به وجود می‌آورد. ارادت زیادی به شهر قم و حضرت معصومه(س) دارم. نمی‌دانم چه حکمتی است که هر زمان نیتی داشته و به کریمه اهل بیت(س) متوسل می‌شوم حاجتم برآورده می‌شود.

زمانی که وارد صحن حرم می‌شوم در ذهنم از شور و حال دوران قدیم که قدرت دید داشتم در ذهنم مجسم می‌شود و با حسم درک می‌کنم.»

وی معتقد است: همه امور به ایمان و اعتقاد انسان بستگی دارد و اگر ایمان و اعتقاد انسان بالا باشد این احساسات خود به خود زنده می‌شود.

عساکره به مردم سفارش می‌کند: به اهدای خون بپردازند زیرا عمل پسندیده و از حسنات محسوب می‌شود و کمک‌های فراوانی از طریق اهدای خون به بیماران ارائه می‌شود.

این اهدا کننده برای سلامت خونش از تردد و ایستادن در مکان‌های پر دود جلوگیری و در مواقع لزوم از داروهای گیاهی استفاده می‌کند.

وی پیش از بیماری و نابینایی چشمش شغل آزاد داشته ولی اکنون با حقوق مستمری امرار معاش می‌کند و بخشی از حقوق خود را به شوق سفر به قم پس انداز می‌کند.

 معالجه چشمش را در تهران، اصفهان و شیراز پیگیری کرده ولی درمان نشده است. نیت کرده تا جایی که بتواند و از نظر جسمی امکان راه رفتن داشته باشد، اهدای خون را ادامه دهد.

انتهای پیام/ ۱۱۳