فیلم سینمایی «غریب» روایت اقدامات و رشادت‌های شهید «محمد بروجردی» در ناآرامی‌های کردستان در روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب است، وی بعد از پاکسازی کردستان از طرف مردم آن منطقه به لقب «مسیح کردستان» مشهور شد.

سرویس هنر پایگاه خبری شهرکریمه – مهدی حاجیلو: فیلم سینمایی «غریب» یکی از آثاری بود که به چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر راه یافت و توانست در بخش‌های مختلف سیمرغ و دیپلم افتخار جشنواره را کسب کند. «غریب» در اکران نوروزی با استقبال خوب مردم نیز مواجه شد؛ طبق آخرین آمار این فیلم در زمان کمتر از یک ماه بیش از ۵ و نیم میلیارد تومان در گیشه فروش داشته است.

فیلم سینمایی «غریب» رشادت‌ها و اقدامات شهید «محمد بروجردی» را در اتفاقات و نا آرامی‌های کردستان روایت می‌کند، برای جذاب‌تر شدن داستان حامد عنقا به عنوان نویسنده کار تصمیم گرفته اتفاقات ملودرام را با داستان اصلی ترکیب کند.

«شهید محمد بروجردی» یکی از چهره‌های شاخصی بود که فعالیت‌های سیاسی و مبارزه‌های وی به قبل از پیروزی انقلاب اسلامی باز می‌گردد، این شهید والامقام از همان روزهای ابتدایی نهضت مبارزه با رژیم پهلوی پای در رکاب انقلاب و آرمان‌های امام خمینی (ره) گذاشت، بعد از انقلاب نیز حضور پُررنگ‌تری در عرصه‌های مختلفی همچون «مسئول حفاظت از بنیان‌گذار انقلاب در زمان بازگشت به کشور، «تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی»، «پاک‌سازی و شکست گروه‌های تجزیه‌طلب در کردستان» و «تربیت نیروهای انقلابی و فرماندهان جنگی» داشت.

شهید محمدابراهیم همت و جاوید الاثر احمد متوسلیان نیروهای پرورش یافته توسط شهید بروجردی محسوب می‌شوند.

پیش از تولید فیلم «غریب» هیچ کارگردان و نویسنده‌ای به‌سوی روایت و ساخت آثاری با موضوع شهید بروجردی نرفته بود اما محمدحسین لطیفی بعد از ساخت آثار موفق در سینما و تلوزیون تصمیم گرفت فیلمی را با محوریت رشادت‌های شهید «محمد بروجردی» در کردستان بسازد، این اثر فاخر جبهه انقلاب با حمایت‌های «سازمان هنری رسانه‌ای اوج» تولید شده است.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، ناآرامی‌هایی در منطقه کردستان ایران به وجود آمد، گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب مانند «کومله» سعی داشتند منطقه کردنشین را از ایران جدا کنند و به‌دنبال استقلال طلبی بودند. بعد از شدت گرفتن این اتفاقات امام خمینی (ره) فرمانی را مبنی بر حضور «محمد بروجردی» در کردستان صادر کرد. «بروجردی» بعد از دریافت فرمان آماده سفر به پاوه شد.

فیلم سینمایی «غریب» در اولین سکانس، پایان حضور بروجردی در کردستان را به مخاطب نشان می‌دهد و سپس با یک فلاش بک به عقب برمی‌گردد، این موضوع باعث شده تا مخاطب با هیجان و کنجکاوی به تماشای فیلم بپردازد و منتظر می‌ماند تا ببیند چه اتفاقاتی قرار است در داستان رخ دهد.

لطیفی که در آثار قبلی خود نشان داده بود به‌خوبی می‌تواند از پس روایت داستان ملودرام بر بی‌آید، در داستان «غریب» نیز دست به روایت یک ملودرام عاشقانه زد. داستان عاشقانه زوج کرد زبان در این فیلم به‌خوبی توانست احساسات مخاطب را تحریک کند. پردیس پورعابدینی ستاره نوظهور سینمای ایران که یک طرف داستان ملودرام «غریب» است توانسته به خوبی در این فیلم ایفای نقش کند. این بازیگر جوان با بازی در این فیلم موفق شد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره چهل و یکم فیلم فجر را کسب کند.

خط داستان در این فیلم به خوبی حفظ شده و به قول معروف داستان به بی‌راهه نمی‌رود، روایت داستان «غریب» هم نقطه اوج دارد و هم نقطه فرود، مخاطب سرگرم اتفاقات داستان است و پا به پای داستان می‌دَود. یکی از نکاتی که در این فیلم به آن توجه شده انتخاب درست بازیگران و طراحی گریم آن‌هاست. طراحی چهره بابک حمیدیان شباهت بسیاری به چهره واقعی شهید بروجردی دارد.

مهران احمدی به عنوان یک سرکرده تندخو گروهک تجزیه‌طلب که کل اهدافش در آرمانش خلاصه می‌شود به خوبی در این اثر ایفای نقش کرده، خشونتی که در لحن و چهره این بازیگر موفق و باتجربه سینمای ایران وجود دارد مخاطب را بیشتر تحت تاثیر اتفاقات و جنایت‌های کومله قرار می‌دهد. همچنین فرهاد قائمیان نیز به عنوان یک ارتشی وطن‌پرست با دیالوگ‌ها و حالتی که در چهره دارد به‌خوبی احساسات ملی‌گرایی مخاطب را درگیر می‌کند.

یکی از نکاتی که از همان ابتدای فیلم بارها مورد تاکید کاراکتر «شهید بروجردی» قرار گرفته، بحث تبیین مسائل برای مردم معترض کردستان است که از سر ناآگاهی تبدیل به مُهره کومله شده‌اند، مسئله تبیین که سالهاست مورد تاکید مقام معظم رهبری قرار گرفته نشان می‌دهد که در هر برهه زمانی مردم نیاز به تبیین مسائل دارند. اگر تبیین به درستی صورت نگیرد اتفاقات ناخوشایندی از دل جامعه بیرون می‌آید.

آن‌طور که منابع تاریخی و فیلم «غریب» نشان می‌دهد مسئله گفتگو با مردم اولویت اول شهید «بروجردی» در ناآرامی‌های کردستان بوده است، بروجردی زمانی‌که دید جنایت‌های کومله هر روز بیش‌تر می‌شود تصمیم به جنگ با آنان گرفت.

سکانس مقابله و درگیری با کومله در فیلم «غریب» به زیبایی هرچه تمام تر از آب بیرون آمده به طوری که مخاطب با صحنه‌ای جدید از ژانر اکشن مواجه می‌شود. سکانس‌هایی سخت و پُرزحمت که نشان می‌‌دهد ساخت آن با دشواری‌های زیادی همراه بوده است. فیلم غریب قطعاً برای لطیفی در مقام کارگردان اثری مثبت و گامی رو به جلو محسوب می‌شود و نشان می‌دهد این کارگردان توانایی ساخت هر فیلمی در هر ژانری را دارد.

سرانجام داستان غریب این است که بروجردی به عنوان سرباز امام خمینی(ره) و یکی از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران موفق شد کردستان را از دست گروهک‌های ظالم و تجزیه طلب آزاد کند تا مردم کردزبان زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران با آرامش زندگی کنند. اقدامات شهید «بروجردی در کردستان» باعث شد تا مردم به وی لقب «مسیح کردستان» را بدهند. غریب روایتی از اشک‌ها و لبخندهای مردم کردستان را به تصویر کشیده است. به نوعی می‌توان گفت «بروجردی» چریکی بود که جنگ در اولویت آخرش قرار داشت.

استقبال مردم از غریب در یک ماه اول اکران نشان داد که درک مخاطب از فیلم و سینما بالا رفته و به جای اینکه برود یک فیلم کمدی ببیند، ترجیح می‌دهد به تماشای یک فیلم با موضوع دفاع مقدس بپردازد. این موضوع خیال سازمان هنری رسانه‌ای اوج را از سلیقه مخاطب راحت می‌کند و باعث می‌شود تا این سازمان انقلابی بیشتر سراغ تولید آثار با موضوع شهدا و دفاع مقدس برود.

باتوجه به فضایی که امروز در کشور حاکم است و پروپاگاندای تبلیغاتی که دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی بین مردم راه‌انداخته‌اند، ساخت آثاری با موضوع مشابه یک استراتژیک در حوزه فرهنگ به حساب می‌آید، ساخت آثاری از این قبیل می‌تواند مردم را با جنایت‌های دشمنان بیشتر آشنا کند و همچنین اسطوره‌ها و الگوهای واقعی کشورمان را به کودکان و نوجوانان بشناساند تا به جای اینکه در سینمای هالیوود و انیمشن‌ها به‌دنبال قهرمان و الگو بگردند، از قهرمان‌های تمام عیار ایرانی استفاده کنند.

سازمان هنری رسانه‌ای اوج در یک دهه اخیر با تولید آثاری با موضوع شهدا و دفاع مقدس به خوبی توانسته تحولی نوین در فیلم‌های جنگی و دفاع مقدس ایجاد کند، همواره آن چیزی که مخاطب در دهه هفتاد و هشتاد از فیلم‌‌هایی از این قبیل موضوعات تماشا می‌کرد جنگ و درگیری بود اما سازمان اوج نشان داد در کنار به نمایش گذاشتن صحنه‌های جنگی می‌توان بسیاری از مسائل فرهنگی، مدیریتی و سیاسی را به تماشا گذاشت.

انتهای پیام/

  • نویسنده : مهدی حاجیلو