خبرنگار شهرکریمه– داود عامری

برخی واژگان در جمهوری اسلامی ایران، با هویت انقلابی و روح انقلاب اسلامی مردم ایران همزاد هستند و در واقع وقتی که این واژگان به کار برده می شوند، بدون آنکه اشاره ای به موضوع شود، شنونده و خواننده ناخودآگاه ذهن خود را متوجه انقلاب اسلامی می کند.

یکی از این واژگان آمیخته با هویت انقلاب اسلامی، کلمه «مقاومت» است. این واژه از شدت استقبال، تواتر و تکرار، جزئی از شناسنامه و حرکت انقلاب شده است و مردم انقلابی ایران در این برهم کنش واژگان و اندیشه های فردی و اجتماعی، به یک نوع باور درونی در خصوص آن رسیده اند، در نتیجه وقتی در شرایط تهدید صدای مقاومت از همه صداها در ایران اسلامی رساتر است، این در واقع یک واکنش طبیعی و مالوف برای ملت ایران است که آنها در طول ۴۰ سال ایستادگی و مقاومت در برابر نظام‌های استکباری و انواع و اقسام توطئه‌ها دریافته‌اند که مقاومت تنها راه روشن پیش پای آنها در برابر زورگویان است.

امروز اگر عده ای گمان می‌کنند که ملت ایران به خاطر تهدیدات غالباً پوشالی دشمن، دچار تزلزل و ناامیدی خواهد شد، به دلیل ضعف شناختی روی فرهنگ دفاعی و انقلابی ملت ایران است، چرا که مقاومت جزئی غیر قابل تفکیک از هویت فرهنگ انقلابی آنها شده است و اولین و طبیعی ترین پاسخ ملت ایران به هرگونه تهدید و زورگویی، مقاومت و تسلیم ناپذیری است. آنچه به عنوان مقاومت در ادبیات انقلابی ایران اسلامی رایج شده است، به هیچ عنوان یک حرکت انفعالی و اجازه تحرک دادن به دشمن نیست، بلکه، روش مبارزاتی ملت ایران در برابر زورگویان و دشمنان برای شکست آنهاست، لذا لازم است به معنای اخص، واژه مقاومت را به عنوان روش مقابله هوشمندانه با دشمن در نظر گرفت و معنا کرد.مقاومت از منظر فرهنگ دفاعی ملت ایران ، ایستادگی در برابر حملات دشمن نیست، بلکه طراحی لازم برای خنثی سازی تحرکات دشمن وکنشگری فعال برای ناکام سازی او است.

این روزها در سوی دیگر تهدیدات، امریکایی است که اگرچه به تدریج با ارزیابی‌های واقع‌ بینانه خود از قدرت ایستادگی و مقاومت مردم ایران ، از برج نخوت و خودخواهی در حال سُر خوردن به پایین است و مواضع اخیر ترامپ نیز این موضوع را نشان می دهد. اما باید گفت که خود خواهی برخی دولتمردان آمریکایی به اندازه ای عریان و غیر انسانی خود را نشان می دهد که در صورت کوچکترین نرمش و انفعالی در برابر آنها، باید برای یافتن عدالت در نظام بین الملل، ملت ها لازم است با فانوس به دنبال عدالت در روابط بین الملل بگردند، چراکه خوی خودخواهی سردمداران آمریکا، هرگونه کنشگری عادلانه را در سطح تعاملات بین المللی برنمی‌تابد و نتیجه چنین روند یکجانبه گرایانه و مشمئز کننده، نه تنها در منطقه، بلکه در عرصه جهانی می تواند به یک فاجعه جهانی تبدیل شود و تمام نظام های حقوقی بین المللی را نابود کرده و موجب رشد نا امنی و تروریسم در اشکال مختلف و در نهایت جهانی بی فردای روشن برای ملت ها رقم زند.

نکته حائز اهمیت این است که دشمن به خوبی دریافته است که ملت ایران اهل ترس و عقب نشینی در برابر تهدیدات نیستند. بدین خاطر تمام توان خود را روی برنامه ریزی های روانی متمرکز کرده، تا بتواند با ایجاد خدشه در اراده و اتحاد ملی ،مسیر تحقق اهداف خود را هموار سازند و در این برنامه، تمرکز خود را روی مسوولان و ملت بیشتر کرده است.دشمن به تجربه دریافته است که با تداوم عملیات روانی و تشدید جنگ نرم ممکن است به پاره ای از اهداف خود دست پیدا کند، بنابراین، آنچه که امروز در کنار آمادگی نظامی حائز اهمیت است، توجه به برنامه های ریز و درشت روانی دشمن و مقاومت روانی است.در چنین شرایطی مقاوت متحرک و نامتقارن که ایران اسلامی در این زمینه صاحب تجارب ارزنده ای است و همچنین پرهیز از شتابزدگی و تاثیر پذیری از تحریکات دشمن که تلاش دارد بازی را در زمین خود مدیریت کند، نیازمند هوشمندی است تا ضمن دفع تحرکات دشمن با طراحی کارآمد و بر اساس روش های تجربه شده نامتقارن به مقابله با او بپردازیم.

در شرایط کنونی، جنگ روانی به عنوان یک منازعه واقعی که از مدت ها قبل شروع شده، در منطقه وارد فاز جدیدی شده است و به مرحله تقابل اراده دولت و ملت ایران با نظام استکباری به سر دمداری امریکا رسیده است، لذا باید گفت که مقاومت متحرک و هوشمندانه، ظرف و ظرفیت تقابل و قدرت ایستادگی مردم ایران را به جهانیان نشان خواهدداد.

بدین خاطر ملاحظه می گردد که دشمن تمام تلاش خود را به کار برده است تا با ایجاد یک جنگ روانی گسترده، مقاومت را از بار معنایی اصیل و انقلابی آن تهی نماید و در این راستا با بزرگنمایی برخی ضعف های مدیریتی و تمرکز روی جنگ اقتصادی، مقاومت ملت ایران را در هم بشکند و ما را به زانو در بیاورد، حال آن که گذر زمان نشان خواهد داد که پیروزی نهایی این منازعه، ایران اسلامی با سلاح مقاومت هوشمندانه است که آن را به عنوان یک فرهنگ و هویت دینی از روش نبی گرامی اسلام (ص) از صدر اسلام تا روش همه ائمه معصومین (ع) و در نهایت بزرگ پرچمدار پرچم سرخ شهادت، حضرت امام حسین (ع) به یادگار برده است.

انتهای پیام/