حجت‌ الاسلام احمد امامی‌راد استادیار پژوهشکده علوم اسلامی رضوی در یادداشتی در مورد عفاف و حجاب آورده است:

شاید در مورد عفاف و حجاب نظراتی مطرح شود. از جمله اینکه:

۱. با فروکش کردن اثرات فتنه‌های اخیر، کشف حجاب نیز در سطح اجتماعی رفته رفته کمتر شده و به حالت عادی قبلی بازمی‌گردد.
۲. مثل کشورهایی چون لبنان عدم حجاب برخی در کنار حجاب برخی دیگر عادی می گردد.
۳. مسئله امنیت اولویت بر این امور دارد.

فارغ از نقد و بررسی این نظرگاه‌ها؛
به نظر می رسد نه تنها در مورد عفاف و حجاب نباید با دید محدود و کوتاه‌مدت نگریست، بلکه بایستی به مثابه «تمدن اسلامی» به عنوان فرصت عالی بدان نظر داشته و این مسأله را مثل مسأله پیش‌گامی علمی در برخی عرصه‌ها، جزء افتخارات مملکت و حکومت اسلامی به جهان ارائه داد. مسأله ای که در میان نظریه پردازان غرب نیز مطرح است. خانم «وندی شَلیت» در مقدمه کتاب خود به نام «بازگشت به عفاف» A RETURN TO MODESTY (به نقل از: فمینیسم در آمریکا تا سال۲۰۰۳، ص۱۶ و ۱۷ و ۴۶ و ۴۷، ترجمه سمانه مدنی) ) به گرایش در حال فزونی نسبت به پاکدامنی در میان زنان جوان جامعه امروز امریکا اشاره کرده و می‌گوید بیشتر این افراد بانشاط، سرزنده و فعّال هستند. او بر این باور است که پاکدامنی امری طبیعی است و این مسئله را در جوامعی که پای‌بند عفاف نیستند نیز می‌توان به‌خوبی اثبات کرد. وی عقیده دارد که عفاف مسئله‌ای جهانی، فرا فرهنگی و بسیار باسابقه است».
در کل، کارهای علمی و بیشتر رسانه‌ای در زمینه عفاف و حجاب آنقدر باید علمی، دقیق و گسترده باشد که این امر به عنوان نکته قوت تمدن اسلامی ارائه شده و از امتیازات والای حکومت مهدوی به کل جهان ارائه گردد. زیرا، آمادگی اذهان افراد، کشورها و پیروان مختلف ادیان برای حکومت مهدی موعود، با ارائه تمدن اسلامی به صورت کل و جزئی محقق خواهد شد و عفاف و حجاب و آثار مختلف آن بر سلامت روان و جامعه از آن جمله است.

احمد امامی‌راد
۲۴ خرداد ۱۴۰۲