به گزارش پایگاه خبری فرهنگی شهرکریمه آیت الله سید محمد نجفی یزدی ،نامزد ششمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری در قم ،عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه و استاد اخلاق و تفسیر قرآن کریم با نتشار مطلبی نسبت به موضع گیری شتابزده و احساسی برخی از حوزویان در بربار اقدام طلبه قمی در واقعه درمانگاه قرآن و عترت قم عکس العمل نشان داد.

متن یادداشت ایشان به این شرح می باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

دفاع از اسلام و مدافع مقتدر مظلوم

کُونا لِلظّالِمِ خَصماً و لِلمَظلُومِ عَوناً

اخیراً در درمانگاه قرآن و عترت شهر مقدس قم در کنار حرم مطهر کریمه اهل البیت علیهم السلام فردی هتاک اقدام به کشف حجاب کرد که خود نشان دهنده عمق فاجعه بی بندوباری و قانون شکنی و هتک حرمت اسلام و انقلاب و کریمه اهل البیت علیهم السلام در این شهر مقدس می‌باشد.

طلبه‌ای جوان و خوشنام و قرآنی متهم به گرفتن عکس از این مجرم که در حال ارتکاب جرم است، می‌شود. شخص مجرم و قانون شکن که شاید از اعتدال روانی نیز برخوردار نبود به هوچی‌گری و داد و فریاد می‌پردازد و با الفاظ رکیک در ملأ عام هتک حرمت مقدسات و روحانیت را می‌کند. مردم بی‌رمق و ضعیف نیز فقط تماشاچی هستند حتی برخی به آن سرباز امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حمله ور می‌شوند و بر سینه او می‌کوبند.

حراست ضعیف درمانگاه نه تنها اقدامی نمی‌کند، برخی با قلدری و زور، تلفن همراه طلبه راست قامت و مدافع اسلام را می‌ربایند و به حریم خصوصی او تجاوز می‌کنند ولی این سرباز استوار با متانت مثال زدنی هیچ گونه اقدام تند و ناهنجاری نمی‌کند و سرانجام فیلم بازسازی شده این جریان که توسط درمانگاه ضبط شده به طرز مشکوک و غیرقانونی سر از شبکه اجتماعی دشمن در می‌آورد!

با وجود این همه جرم و قانون شکنی فراوان و ظلم‌هایی که به اسلام و انقلاب و کریمه اهل البیت علیهم السلام و سرباز امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شد، هیچکس اقدام موثری نکرد تنها برخی مردم را با وعده اقدام سر کار گذاشتند اما برخی از روحانیون محترم که جایگاه ویژه ای نزد بنده و حوزه علمیه دارند، شتاب زده دچار احساسات شده و به جای حمایت از مظلوم و اعتراض به ظالم که وظیفه هر مسلمانی است و امیرالمومنین علیه السلام می‌فرماید: کُونا لِلظّالِمِ خَصماً و لِلمَظلُومِ عَوناً، از آن همه ظلم فاحش که به اسلام و مکتب اهل البیت علیهم السلام شد اغماض کرده و به برجسته کردن عکس گرفتن از یک مجرم حساس شدند امری که نه در شرع و نه در قانون ممنوع نیست و امثال این افراد از نظر دین هرگز حرمت ندارند و ترساندن آنها برای نهی از منکر و یا مستندسازی جرم چه بسا لازم هم باشد، مهم آن است که هنوز اصل مسئله ثابت نیست و باید اثبات شود و ما در این شرایط مأمور به حمل بر صحت هستیم اما برخی از ما نه تنها به محکوم کردن اکتفا نکردند بلکه فتوای ناروا بر تحریم عکس گرفتن از فاسق متجاهر دادند که طبق روایات حرمت ندارند و بلکه در خصوص زن‌های متجاهر روایت دارد که مورد فتوای بسیاری از فقها است شگفت آنکه فتوا به حرمت نظر به نامحرم هنگام نهی از منکر دادند با آنکه زن متجاهر شرعاً حرمت نداشته و نگاه به او منعی ندارد و برخی به ناهی از منکر تهمت توهین به روحانیت را زده‌اند با آنکه تهمت بی‌دلیل خود گناه بزرگیست. حقیقت آن است که وهن به روحانیت وقتی پیدا می‌شود که روحانیت در مقابل آن همه فساد و فحشا و بی‌بندوباری و بی‌عفتی علنی در اطراف کشور اسلامی به ویژه اعتاب مقدسه سکوت کند و به وظیفه ویژه خود – علاوه بر امر به معروف – که حفظ اسلام و احکام اسلام و عدم سکوت در مقابل تهاجم فرهنگی و نابودی نوامیس مسلمین است نپردازد و به جای آن حفظ حریم خود را بهانه کند. وهن به روحانیت وقتی است که اعتراض نابجای ما به یک جوان رشید و آمر به معروف، روحانیت را مدافع هتاکان و ضد انقلاب معرفی کند. وهن به روحانیت زمانی است که مسئولین دولتی اعم از روحانی و غیر روحانی با زنان بدحجاب مواجه شوند و تذکّر ندهند با آنکه از چند جهت مسئول اجرای احکام الهی هستند و روحانیت مثل دیگران سکوت کند. و یا آن استاد محترم سخن از منکر بودن نهی از منکر افراد لجباز می کند غافل از اینکه مسئله یک منکر شخصی نیست تا تأثیر جزیی ملاک باشد بلکه دفاع از موج بی بند و باری است که باید در مقابل او ایجاد موج کرد تا به تدریج کنترل و مهار شود.

آیا این غوغا به جهت عکس گرفتن از یک مجرم هتاک است و آیا اگر آن فرد هتاک هوچی گری راه نمی انداخت آیا ما حساس می شدیم و شتابزده فتوی می دادیم؟ یا بهانه دشمن است که می‌خواهد مسئله را با هوچی‌گری بزرگ کند تا عده‌ای را تحت تاثیر قرار دهد و ما را از اصل مسئله که فساد عمیق و گسترده است، غافل کند.

در مورد شأن نزول آیه کریمه: وَالْفِتْنَهُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ، آمده است که یکی از مسلمانان در ماه حرام یک مشرک را کشت آنها این را بهانه کردند برای بدنام کردن مسلمانان آیه قرآن نه تنها علناً به تضعیف آن مسلمان نپرداخت با اینکه خطا کرده بود بلکه به شناعت و زشتی فتنه انگیزی مشرکین پرداخت و آن را شفاف و برجسته کرد و فرمود: وَالْفِتْنَهُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ

آیا در این فضای آلوده بی بندو باری که فساد و بی‌حجابی رو به گسترش است و مسئولین ما نه تنها اقدامی در کنترل این ویروس خطرناک نکرده بلکه گاهی بر خلاف سیره عقلا و حکم عقلی با اقدامات خود به آن دامن می زنند و حضور فتنه انگیز بانوان را در محافل ورزشی مردان که مورد مخالفت فقها بوده قانونی می کنند و از بیرون نیز تمرکز دشمن بر افزایش بی حجابی قرار دارد و هر روز شاهد تلفات و خسارت به نوامیس مسلمانان و اخلاق و خانواده و اقتصاد و امنیت جامعه هستیم، آیا وظیفه روحانیت فقط تماشاگری نفوذ دشمن است تا اسلام و انقلاب و خانواده و نظام را به نابودی بکشد؟ کجا روحانیت در مقابل فساد و هتاکی به دین چنین منفعل عمل کرده است که اکنون در زمان قدرت چنین عمل می کند؟

آیا با سخنان دو پهلو و بیان کلیات وظیفه انجام می‌گیرد، شگفتا که برخی برای گریز از مسئولیت وعده اقدام مسئولین را می‌دهند تا با این ترفند دیگران به سرکوب معترضان به این ناهنجاری‌ها بپردازند و عده‌ای جوانمرد و دارای غیرت دینی که از این همه ناهنجاری و فساد به سطوح آمده و فریاد دفاع از اسلام و حجاب برمی‌دارند و برای حفظ انقلاب اسلامی و نظام مقدس آن و ولایت فقیه تلاش می‌کنند را خاموش کنند.

ای کاش روحانیت نیز روش تاثیرگذاری را از دشمن هوشیار و بد صفت یاد می‌گرفت که چگونه مرگ مشکوک یک زن را برای پیشبرد اهداف خود بهانه قرار داد و نتیجه آن هم عقب نشینی از اجرای حکم حجاب و رواج بی‌بندوباری شد.

چرا برای اجرای حکم اسلام و حفاظت از اسلام و انقلاب از دشمنان خائن واهمه داریم و از حوادث تلخ رخ داده برای تحریک و تاثیرگذاری بر مردم در اجرای احکام الهی استفاده نمی‌کنیم؟ راه درست مقابله با تهاجم گسترده فرهنگی دشمنان اسلام و انقلاب در این جنگ نرم همانند جنگ سخت در مقاومت است نه تسلیم و نشان دادن ضعف و سستی، وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَکانُوا وَ اللهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ و باید بدانیم همانگونه که رهبری معظم فرموده اند هزینه تسلیم به مراتب سنگین تر از هزینه مقاومت است.

آیا الان وقت سیاه‌نمایی یک خطای مشکوک است تا دشمن از آن بهره ببرد و فاسقان به اذلال دین خدا بپردازند. آن بزرگواری که سخن از حرمت عکس گرفتن از مجرم می کند و یا نهی از منکر لجبازان را منکر می شمرد، گویا به عمق فاجعه توجه ندارند و مسئله را یک حادثه جزیی تلقی کردند نه اثر شوم یک تهاجم گسترده که این حادثه عقبه آن است. در این موارد سخن از دفاع از اسلام است، نه تأثیر در یک مجرم و راه مقابله با این تهاجم اعتراضات مکرّر و گسترده است حتی اگر در موارد جزیی اثر نکند ولی مسلماً تکرار آن فضا را برای دشمن سخت و مسئولین غافل را بیدار می کند، الان زمان آتش به اختیار و اجرای حکم الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلَا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ است، نه نگاه سطحی به یک نفر و محیط درمانگاه.

ما امیدی به مسئولین فرهنگی و دولت نداریم و آنها نشان داده‌اند که ضعیف‌تر از آن هستند که بتوانند به این مسئله حیاتی بپردازند ولی چرا روحانیت قیام نمی‌کند مگر مسئول مستقیم تبلیغ و امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از اسلام روحانیون نیستند مگر قرآن مجید صریحا نمی‌فرماید: لَوْلَا یَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَکْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یَصْنَعُونَ (مائده:۶۳)

چرا به جای حفظ اسلام و حرمت مکتب اهل بیت و احترام شهدا و جانبازان و آن همه فداکاران و مادران و پدران و همسران آنها که از این وضع ناهنجار حجاب و بی‌بندوباری خون گریه می‌کنند، به فکر حفظ موقعیت و احترام خود هستیم.

آیا این ننگ نیست که به جای علمای ربانی ایّدهم الله تعالی که حصون اسلام هستند چند نفر مومن غیور فریاد وا اسلاما سر دهند؟ و ما نظاره گر باشیم.

آن پیشرفت مادی و دنیایی که با خشم خدا و توسعه معصیت همراه باشد وبال خودمان خواهد شد و عذاب الهی را به دنبال خواهد داشت. امیرالمومنین می‌فرماید: لَا یَتْرُکِ النَّاسُ شَیْئاً مِنْ دِینِهِمْ لاسْتِصْلاَحِ دُنْیَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ (نهج البلاغه، حکمت ۱۰۶) یعنی مردم چیزى از امور دینشان را براى اصلاح دنیایشان ترک نمى کنند مگر این که خداوند زیان بارتر از آن را به روى آنها مى گشاید.

چقدر باید رهبر فرزانه و معظم انقلاب فریاد برآورد تا دولتمردان ما و مسئولین فرهنگ جامعه از خواب گران برخیزند و جلوی این تهاجم گسترده دشمن و جبهه باز و بی‌دفاع را بگیرند.

افسوس که این مزرعه را آب گرفته *** دهقان مصیبت زده را خواب گرفته

اَللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَالِهِ وَغَیْبَهَ وَلِیِّنا وَکَثْرَهَ عَدُوِّنا وَقِلَّهَ عَدَدِنا وَشِدّهَ الْفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَیْنا

اللّهُمَّ إنّا نَرغَبُ إلَیکَ فی دَولَهٍ کَریمَهٍ تُعِزُّ بِهَا الإِسلامَ وأهلَهُ وتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وأهلَهُ وتَجعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاهِ إلى طاعَتِکَ وَالقادَهِ إلى سَبیلِکَ ، وتَرزُقُنا بِها کَرامَهَ الدُّنیا وَالآخِرَهِ

سید محمد نجفی یزدی

استاد دروس خارج حوزه علمیه قم

قم المقدسه، رمضان الکریم ۱۴۴۵