آذری قمی که بعدها از مخالفان نظام جمهوری اسلامی شد، در سال ۱۳۶۸ و حتی بعد از رحلت امام از مدافعان سر سخت ولایت مطلقه فقیه بود و اصرار داشت که نباید رهبری را مثل سایر مقامات کشور بدانیم.