به گزارش پایگاه خبری،فرهنگی شهرکریمه به نقل از مشرق، حسن رضایی طی یادداشتی در روزنامه میهن امروز به ارزیابی مبحث چیستی مذاکره پرداخت که در ادامه مطالعه می کنید:

««من دوست دارم در فیلم ها مذاکره و همکاری ببینم».

فارغ از خوب و بد «لاتاری» و اینکه محمدحسین مهدویان باید بابت چنین آزارهایی از هیأت داوران معذرت خواهی کند یا نه، بنظرم باید به مسؤولان وزارت ارشاد بابت انتخاب چنین هیأت داوران عشق مذاکره ای آفرین اظهار کرد.

پادشاه بیت موجود در فکت شیت همه این حوزه ها هم یکی هست: «تعامل و مذاکره»! احتمالاً اگر شهرام اسدی هم قصد داشت این روزها «روز واقعه» را بسازد، ناچار بود برای دیده شدن در جشنواره، پیش و بیشتر از هر چیز، ثابت نماید: «کربلا هم درس مذاکره هست!»

پادشاه بیت موجود در فکت شیت همه این حوزه ها هم یکی هست: «تعامل و مذاکره»! احتمالاً اگر شهرام اسدی هم قصد داشت این روزها «روز واقعه» را بسازد، ناچار بود برای دیده شدن در جشنواره، پیش و بیشتر از هر چیز، ثابت نماید: «کربلا هم درس مذاکره هست!» حامی های تز «هنر برای هنر» و الهه های عدم وابستگی اما دو مرتبه هم می دانند پشتیبانی و تاکید معلوم هیأت داوران بر کلیدواژه «مذاکره» به عنوان قدیسه ای تابناک هم، هرگز به معنای زیر سؤال رفتن عدم وابستگی آنان نیست، بله؟… – .. – – خب! پس شکر خدا، مشکلی نیست و ما بحث را ادامه می دهیم! در ادامه اما خوب هست به «برجام» به عنوان مهمترین نماد راهبرد «مذاکره» در تمام حوزه ها دیدگاهی بیندازیم. « «برجام» توافقی بین المللی هست که توسط دولت رسمی جمهوری اسلامی به امضا دست یافته و ملت ایران، خواه ناخواه باید پای پیامد یا دستاوردهای آن بایستد. ما اما ابتدا باید بدانیم قرار هست تبعات و دستاوردهای چه چیزی را بگیریم. .. .

بعید می دانم از خیل هنرمندان، داوران و حتی سیاسیون عشق مذاکره، کسی یک بار هم متن کامل برجام را خوانده باشد. توضیح هایی که با سفارش همگان به «تقوا» و «صداقت» شروع شده، هم اکنون توان دارد مفهوم و عکسی دقیق تر از «تقوا»، «صداقت» و «مذاکره» پیش روی ما قرار دهد. جناب عراقچی گفته هست: «در ژنو تصمیم های کلی گرفته گردید؛ بعداً همین ها در توافق برجام پیاده شد». وی در بخش دیگری از اظهارات خود می گوید: «در بحث تحریم ها توافق کرده بودیم باید تمام تحریم های مربوط با اتمی به صورت کامل برداشته گردد، در برجام هم عیناً قید و عمل شده است».

وی سر انجام برای نشان دادن عمق قدرتمندی برجام، تاکید کرد: «برجام تمام تحریم هایی را که به علت اتمی گذاشته شده اند؛ چه ثانویه و چه غیر از آن- ضمن اینکه تمام تحریم های آمریکا در اتمی ثانویه بود- به اضافه تحریم های اتحادیه اروپایی و شورای امنیت برداشته و همه را ریز کرده است». متن برنامه جامع اقدام مشترک یا همان «برجام» اما چه می گوید و چقدر با متن توافق ژنو سازگاری دارد؟ در متن توافق ژنو مطالعه می کنیم: «این راه حل جامع، به برطرف همه جانبه تمام تحریم های شورای امنیت، تحریم های چندجانبه و تحریم های ملی مربوط به برنامه اتمی ایران می انجامد». در متن برجام اما تحریم های غیرمالی اتمی اتحادیه اروپا، تحریم های غیرمالی اتمی تک تک کشورهای اروپایی، تحریم های غیرمالی اتمی آمریکا و تحریم های تسلیحاتی، موشکی و اشاعه ای شورای امنیت همچنان پابرجا باقی مانده هست.

مسأله با اهمیت دیگر اما مبحث کنسل یا تعلیق تحریم هاست. بنا بر گفته های جناب عراقچی، تمام تحریم های مورد بحث، کنسل شده اند. حقیقت اما چیست؟ عمده تحریم های اتحادیه اروپایی ضد برنامه اتمی کشورمان در قانون تحریمی نامیده شده به تصمیم ۴۱۳ (۴۱۳Decision) تجمیع شده هست.

ملحق شد ۵ بند ۱۶-۱ برجام در همین زمینه می گوید تنها قسمتی از این زیرساخت تحریمی برداشته شده و بخش دیگر از آن، تا ۸ سال دیگر دست نخورده باقی می ماند. مسأله مهمتر اینکه قانون مورد بحث برای همیشه، واجد ارزش باقی خواهد ماند و بحث تعلیق مورد بحث، تنها مربوط به آیین نامه های اجرایی مربوط به آن هست.

مواردی چون تحریم سوئیفت، تحریم ۲۲۴ شخص، سازمان، شرکت، دانشگاه، بانک و…، ، تحریم فلزات، تحریم سلاح ها، تحریم اقلام فناوری دومنظوره و اتمی و چندین مورد دیگر، در زمره تحریم هایی هست که ذیل تصمیم ۴۱۳ قرار داشته، بعد از گذشت ۸ سال هم برداشته نخواهد گردید. در بند ۲۰ ملحق شد ۵ برجام، صریحا به این واقعیت های اشاره شده هست. مسأله در مورد تحریم های آمریکا اما از این هم جالب تر هست. آمریکا در متن برجام، هیچ پایبندی حقوقی روشنی بابت کنسل تحریم های ایالتی مربوط با اتمی عرضه نکرده هست. تعلیق تحریم های دولت آمریکا نیز منحصر در تعلیق بعضی دستورات اجرایی ریاست جمهور(تمام ۴ فرمان ۱۳۵۷۴، ۱۳۵۹۰، ۱۳۶۲۲ و ۱۳۶۴۵ و بخش هایی از فرمان ۱۳۶۲۸) و توقف موقت قسمتی دیگر از تحریم های مربوط با کنگره با صادر کردن یک فرمان اجرایی جدید هست.

بر این اساس، دیگر دستورات اجرایی ریاست جمهور آمریکا که اتفاقاً مربوط با اتمی بوده، همچنان دست نخورده باقی مانده اند؛ دستوراتی چون فرمان شماره ۱۳۵۹۹ و… که بالغ بر ۱۸ فرمان اجرایی هست! تحریم های اتمی وزارت خزانه داری آمریکا مثل تحریم چرخه دلار و تحریم نامیده شده به پاتریوت ۳۱۳ نیز علی رغم منشأ اتمی، بر طبق متن برجام، برای همیشه دست نخورده باقی مانده هست که ذکر تبعات مربوط به هر کدام، بحثی طولانی می طلبد. استمرار تحریم تراکنش های نفتی ایران با موسسات بیگانه برای همیشه، حقیقت تلخ دیگری هست که در متن برجام به چشم می خورد. مطابق بند ۴-۳ در ملحق شد شماره ۲ برجام، بند D4 قانون DNAA که مربوط به تراکنش نفتی ایران با موسسات بیگانه هست، علی رغم اینکه در متن تحریمی اتمی جا گرفته، بر خلاف بندهای D1 و D2 همان قانون، هرگز تعلیق هم نخواهد گردید. چنین شگردی در مورد قسمتی از تحریم IFCPA نیز در متن برجام استفاده شده هست.

قانونی تلقی شدن برداشت دادگاه های آمریکا از مراجع مسدود بانک مرکزی ایران نیز بخش دیگری از قانون تحریم اتمی نامیده شده به TRA محسوب می گردد (بند ۵۰۲ قانون TRA) که بر طبق متن برجام، برای همیشه دست نخورده باقی مانده هست. به این حقیقت تلخ در بند ۱-۱-۴ برجام در صفحه ۵۴ ترجمه فارسی اشاره شده هست. آنچه تا اینجا بدان اشاره شد، بخش کوچکی از کلیات حقیقت برطرف تحریم های هسته ای(و نه همه تحریم ها چنانکه از ابتدا تبلیغ شد) در برجام هست. جناب عراقچی اما بالاخره «تقوا» و «صداقت» اصرار دارد بگوید: «هیچ تحریمی نیست که در آمریکا به علت اتمی گذاشته و در برجام برنداشته شده باشد!» مسأله دیگری که باید در نظر داشت، این هست که برداشته شدن تحریم های ایران در برجام، مشروط به اقدام پیش دستانه ایران و راستی آزمایی آژانس در این زمینه شده هست.

حقیقت این هست که عشق عراقچی و دوستانش به مذاکره و توافق به هر قیمت، باعث شده ما از لوزان تا ژنو و برجام، متعدد از حقوق خود کوتاه بیاییم. مسؤولان دولتی با شعار «تقوا» و «صداقت» اما چیز دیگری به جامعه بیان می کنند. در این شرایط، عشق مفرط فردی چون فروتن به مذاکره را طبیعتاً نباید خیلی عجیب تلقی کرد. او «لاتاری» را نمی پسندد، چون «لاتاری» معتقد هست مذاکره برای فروش بعضی چیزها، بدتر از فوت هست. اکنون اما بعضی دوست دارند با تبلیغ مذاکره بر سر صنعت های موشکی، ما را به چیزی بدتر از فوت برسانند. بدتر از فوت در آن سو اما این هست که همزمان با کتک خوردن مهدویان برای به فروش نگذاشتن همه چیز، فردی در نشست خبری جشنواره فجر، نمایش خودارضایی اجرا می کند! کتک خوردن او البته دلیلی ندارد، چون که به قدیسه تابناک «مذاکره» شجاعت نکرده هست! مذاکره البته فی نفسه ابداً بد نیست، مذاکره زدگی اما حتماً بد هست و باعث دریدگی و وقیح تر شدن اشخاص در تمام حوزه ها خواهد گردید.